.
Kâinatın Efendisi, “Allah’ım, bana eşyanın tabiatını, aslını, özünü göster” diye dua buyururdu geceleri. Allah, “Ben insanın sırrıyım, insan benim sırrım” buyuruyor. Biz uykuda iken, horoz, seher vaktinde Allah’ı zikrederse, bu duruma ne denir? Akıllı insan, nefsini alçaltan, sabreden, şükreden, kanaat eden, hem Allah’a karşı, hem insanlara karşı edep, hayâ içinde olan insandır. Ahmak, nefsine, egosuna esir olup, sonra da Allah’a karşı boş ümide kapılandır. Bildiklerini uygulamayanlar, papağan gibi birtakım iri lâkırdıları yaşamadan tekrarlıyorlar, bu şekilde görevlerini yaptıklarını sananlar, önce kendilerine karşı ihanet ettiklerinin farkındalar mı? Kıyamet gününde en şiddetli azaba uğrayacak olanlar, ilmi ile âmil olmayanlardır. Allah, “Ben seninleyken, sen kiminleydin?” dediği zaman, acaba cevap vermeye hazır mıyız? Gelenler gidiyor, doğanlar ölüyor. Farkında mıyız? Sağda, solda gördüklerimiz, işittiklerimiz, şahit olduklarımızdan gereken dersi çıkarabiliyor muyuz?
Geri Dön