.

Muhterem hocam

Hayırlı günler dileğiyle size ve tüm dostlara  selamlarımı sunarım.

Apartmanımızın bahçesinde yaşayan Pamuk isminde bir kedi var. Kendisi için yapılan küçük bir kulübede yatıyor ve apartman sakinlerinin verdiği yiyeceklerle besleniyor. Öyle akıllı bir hayvan ki insanın hayvan demeye  dili varmıyor, söylenen her şeyi anlıyor bir tek konuşması yok. Ne zaman beni görse koşarak yanıma gelir ,yerlerde yuvarlanır, sevgi gösterileri yapar. Bize gelen misafirleri bile tanır, onları hoşgeldiniz der gibi karşılar.

Geçen hafta evden aceleyle çıkmıştım. Pamuk beni görünce hemen yanıma geldi, zamanım az olduğu için kendisiyle ilgilenemedim, yanından geçip gittim. Birkaç gün kendisini hiç görmedim. Arka bahçeye onu görmeye gittiğimde bir köşede oturuyordu. Beni görünce şöyle bir yüzüme baktı, sonra da küsen insanlar gibi başını öbür tarafa çevirdi. Hani bir insana sıcak bir selam verirsin de selamın havada kalır ya, herhalde öyle bir şey hissetmiş olmalıydı. Gönlünü almak için iki gün uğraştım,sonunda barıştık. Neyse ki hayvanlar insanlar gibi ömür boyu kin tutmuyorlar.

Sonra Kuran-ı Kerim’deki "Birisi size selam verdiği zaman ondan daha güzeliyle karşılık verin" mealindeki ayeti hatırladım. Hayvanlar bile gösterdiği ilgiye karşılık bekliyorken insanlar nasıl beklemesin? İnsanlar tarafından sevgi ve saygı görmeyi hepimiz bekliyoruz fakat gülümseyerek sıcak bir selam  vermeyi kaçımız becerebiliyoruz? Sanki çoğumuz mecburiyetten selam veriyoruz. Rahmetli babaannem "selam insanlar arasındaki muhabbettin besmelesidir" derdi. Hayatta her işin bir Besmelesi var. Anahtar olmadan nasıl kapı açılmıyorsa güzel bir selam vermeden de insan kalbi açılmıyor. 

Saygı ve sevgilerimle

Öğrenci