Hocam müsaadenizle yine bir sorum olacak.Kur'an-ı Kerimde,A'raf suresi,172. Ayette:

"Hani,Rabbin,ademoğullarından,bellerinden zürriyetlerini alıp onları öz benliklerine şahit tutarak sormuştu: 'Rabbiniz değil miyim?' Onlar: "Rabbimizsin,buna tanıklık ederiz.' demişlerdi. Kıyamet günü, 'Biz bundan habersizdik' demeyesiniz." Buyurulmuş.

Sizin Gönül Sohbetleri-Cilt II kitabınızda,"Duygu Eğitimi" başlıklı yazınızda bir cümle var: "İnsan ruhun gölgesidir."

Hocam şimdi biz insan olarak ,Kalu bela'da Rabbimize verdiğimiz sözü burada da tasdik edersek,tekrar o ruhsal saflığımızı mı bulmuş oluyoruz."İnsan ruhun gölgesidir" cümlesini bu ayetle beraber biraz açabilir misiniz?

Hürmetle, sevgiyle, saygıyla mübarek ellerinizden öperim.

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Esra Hanım,

Kıymetli yavrum, mânâ aleminin sonsuz büyüklüğünü, yüceliğini, güzelliğini lütfen aklın dar sınırları içine hapsetmeyelim. Bir kitap okuyorsun, bir bölümü veya bir cümleyi anlayamadın, onu geç. Üzerinde ısrar etme. Başka bir zamanda yine oku. Anlayamazsan başka bir zamanda yine oku. Lütfen öyle mi olur, böyle mi olur diye zorlamalara girişme. Allah, “Siz bildiğinizle amel edin, Ben size bilmediğinizi öğretirim” buyuruyor. Aman yavrum, bu noktaya dikkat edelim. Biz hayatta neyi anlıyoruz ki. Biz diğer insanları anlayabiliyor muyuz? Biz kendimizi anlayabiliyor muyuz? Ne olur, aklın dar sınırları içine hapsolmayalım. Gülten Akın bir şiirinde

“Gönülce söyle bana, dilinden bilmem” diyor.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Allah'ın Rahmeti, Peygamber Efenidmizin Şefati Onun ve Hakka Göçen Yakınlarının Gani Gani Üstlerine Olsun