.

Kıymetli yavrum,

Müslüman erkek inanç sahibi olmalıdır. Yalnız inancı dilinde, kelimelerde değil yaşantısında olmalıdır. Her gün görüyoruz inancı dilinde olan insanlar ne yazık ki günden güne çoğalıyor. Önemli olan onları yaşayabilmek... İşlenmeyen iman samimi olur mu? Bir erkeğin özüyle sözü birbirinin aynı olmalıdır. Söylediklerini yaşamayan bir kimseye ne dereceye kadar inanabiliriz? Kur’an-ı Kerim’de “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol.” Buyruluyor. Tutarsızlık o insanda henüz şahsiyetin teşekkül etmediğini gösterir. Bugün böyle konuşan, yarın başka türlü hareket eden kimseler en büyük zararı kendilerine vermiyorlar mı? Ne kendimizi aldatalım, ne de başkalarını.. Günümüzde öyle kimseler var ki bu çelişkileri gördükleri halde, idrakine vardıkları halde yine de bilmemezliğe vuruyorlar, gerçeklerden kaçıyorlar. Ne diyelim, kimse görmek istemeyen kadar kör değildir.

Bir Müslüman erkek bugün çapkın erkekler arasında moda olan “erkeğin doğası” kavramına sığınmaya tenezzül etmez. Erkek, bekârken de evliyken de istediği gibi fındık kıracak, sonra da bu kavramın gölgesine sığınacak. Neden?! Erkeğin nefsi varsa kadının da var. Birçok kadın da hesapları için, menfaati için bu kavramı yutar görünmekte. Ne çirkin bir aldatmaca... İki taraf için de utanç verici bir olay. Bir erkek bekârken de temiz yaşamak zorundadır. İnancı bunu gerektirir. Lütfen kendi kendimizi kandırmayalım.

Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Azz Ruhlarına Fatihalarla.