.

Kıymetli yavrum,

Nedense gençler bazı çevrelerde boy hedefi haline getiriliyor. Hücumlar, hücumlar. Acaba ne dereceye kadar haklıyız? Ne verdik de onlardan ne istiyoruz? Hangi birimiz onlara örnek olabiliyoruz? Maşaallah ana babalar koro halinde aynı nakaratı tekrarlıyorlar. Otur dersine çalış. Kalk dersine çalış. Sağa bak dersine çalış. Sola bak, dersine çalış. Bugün kaç ailede eve aklı başında bir misafir geliyor da biz “Oğlum, kızım, gel sen de sohbete katıl” diyoruz. Kazık gibi bir materyalist düşünce içinde “Sen otur, dersine çalış” diyoruz. Sanki oğlumuz, kızımız birer robot. Öyle ya, biz onları yedirip içiriyoruz. Marka elbiseler giydiriyoruz, marka ayakkabılar alıyoruz. Onların da görevi duymadan, düşünmeden, hissetmeden eşekler gibi çalışmak. Biz çocuklarımızı fıtratından uzaklaştırıyoruz. Güzelliklerden uzaklaştırıyoruz. Edep, zarafet ve incelikten uzaklaştırıyoruz. Ondan sonra da koro devam ediyor: “Dersine çalış, dersine çalış”. E, peki ne bekleyeceğiz başka? Bizim gibi lafla Müslüman, şekille Müslüman bir kitleden nasıl sahabi gibi çocuklar yetişecek?

Efendim, eğri oturup, doğru konuşalım. Bugün ülkemizde istisnalar dşında sözüm ona inanmış ailelerde dahi pis, iğrenç, kokuşmuş bir materyalizm yaşanıyor. Sonuçta ektiğimizi biçiyoruz. Olay bundan ibaret. Ne verdik ki,  ne isteyeceğiz? Belki bazı kimseler bu sözlerime kızacaklar. Ben onlara sadece acırım. Kendime gider onuncu köyü ararım.
Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.

Aziz Ruhları Şad Olsun