.

Kıymetli yavrum,

Kur’an-ı Kerim, “Oku” diye başlıyor, Mesnevi “Dinle” diye. Hiçbir kitap “Konuş” diye başlamıyor. İnsanın tekamülünde görmenin de dinlemenin de büyük rolü var. Ama olaya daha hassasiyetle yaklaşacak olursak şunu görürürüz: Peygamberler içinde ama olan vardır, ama sağır olan yoktur. Demek ki dinlemek, görmekten önce geliyor. Kültürler içinde bugün olayın önemini gören, farkedebilenler Japonlar oluyor. Bir matematik profesörü olan arkadaşım yıllar önce Japonya’ya gidiyordu. Vedalaşmaya geldiği gün “Sabri’ciğim” dedi, “sana Japonya’dan ne getireyim?”. “Lütfen” dedim, “Tokyo’da Ginza Caddesinde gezerken bir kitapçıya uğra, sor, kendilerinde konuşmak sanatı üzerine kaç kitap var, dinlemek sanatı üzerine kaç kitap var? Bir ufak kağıda not alıver.” Arkadaşımın getirdiği rakamlar beni ürpertti. Arada o kadar büyük fark vardı ki. Asıl dikkat konuşmaya değil, dinlemeye veriliyordu. Saygıyla, edeple, medeni bir insan gibi dinleyebilmek ancak büyük bir dikkat ve bilgiyle mümkün oluyordu. Aslında bütün kainat konuşuyor. Dinlemesini bilenler için sineğin vızıltısından, kapının gıcırtısına kadar her şeyde bir anlam var. İş onu duyabilmekte, hissedebilmekte, bulup çıkarabilmekte. Yapabilenlere ne mutlu.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Aziz Ruhları Şad Olsun