"Mevlânâ, “Bir insanda gurur ve kibir ağzını açtığı andan itibaren, sarmısak gibi kokmaya başlar.” der. Önemli olan beni aşabilmek, egosuz bir âleme yükselebilmektir. Eteklerimiz “ben”de kaldığı sürece, yerde sürünmeğe mahkûmuz."