Değerli Büyüğüm,
Size ve sitedeki tüm gönül dostlarına sonsuz selam ve sevgilerimi gönderiyorum Almanya'nın bir yağmurlu gününde. Efendim, ablamdan izlemek üzere birkaç cd aldım. Cd'lerin içeriği Allah dostlarının hayatı idi. Bunlardan özellikle Said Nursi ve İskilipli Atıf Hoca'nın uğradıkları zulüm ve eziyetler beni çok etkiledi. İkisi de nur içinde yatsın. Benim anlayamadığım bir nokta var bu konuda: Zahiri açıdan incelersek bu insanların kimseye zararı olmamış, yine de defalarca mahkemeye sevk edilmişler, hapse girmişler. Bir şekilde BİLDİKLERİNİ kimselere öğretmeleri istenmemiş bu insanların. Maneviyata bu düsmanlık niye? O zamanın İstiklal Mahkemelerinin gerçek görevi neydi?? Adaletin orada olmadığı muhakkak.. Ya da birilerine yaranmak uğruna, onlara uşaklık etmek uğruna o insanlar kurban mı edildi? Kusura bakmayın efendim, ama bu konu beni bi hayli üzdü. Ne hikmetse halen bazı konular günümüz memleketinde örtbas ediliyor. Gerekli gücümüz mü yok, yoksa cesaretimiz mi? Başınızı ağrıttıysam özür dilerim. Hepinize hayırlı günler diliyorum.
Nurten

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :