BİR MANEVİ EVLADINDAN SABRİ BABA HZ. İLE İLGİLİ HAC HATIRASI

Bir gün Rahmetli Sabri Baba'ma sordum telefonla “Babacığım hacca yazılayım mı” dedim.

Hocam “Yavrum neyle gideceksin sen” dedi maddi durumumu biliyordu. “Babacığım mahallede apartman temizliyorum” dedim. Hocam “Yavrum ne kadar para gerekiyor” dedi “on milyar” dedim. Hocam beş dakika uuuuuu çekti, korktum yazılamadım. Bir ay sonra yine Sabri Babamı telefonla hatırını sormak için aramıştım Hocam “Yavrum, ne yaptın haç merasimini” dedi “Babacığım yazılamadım param yetişmezse diye” dedim. Yavrum “Sen yazıl Allah büyük” dedi. Bir milyar yedi yüz elli milyon birikintim vardı başka da yoktu. Eşimle beraber hacca yazılmaya gidiyorduk, çok yağmur yağıyordu, bütün caddeler sel içinde kalmıştı. Tanımadığımız bir hanım kardeşimiz arabasıyla durdu sizi götüreyim dedi. Islanmayın dedi, bindik arabaya, durağa kadar gittik. Yolda dua ediyordum, Allah’ım yağmurların damlaların sayısınca bereket ver diye bir taraftan da dua ediyordum. Yazıldık, birden işlerim çoğaldı, iki yıl bekledik, üçüncü yıl çıktı haç. O ara para da birikti, eşimle beraber gittik çok şükür. En mutlu günüm orada geçti, direkt Medine’ye gitmiştik. Peygamber Efendimiz'in Ravza'sına götürmüştü Hocalar, oradan çıkınca otele gelmek üzereyken iki tane yaşlı teyze bir tanesinin elleri tir tir titriyor. Bir tane genç İngilizce öğretmeni hanım kardeşimiz vardı gurubumuzda, “Abla bu teyzeleri otele götürelim, sıcakta kalmışlar” dedi. Beraber ellerinden tuttuk otele götürdük. Teyzeler nasıl dua etti, orası bambaşka yerdi. Bulutlar daha yakın, güneş daha parlaktı. Rabbim bütün isteyenlere nasip etsin. Hocamın duaları bize bu güzellikleri tattırdı çok şükür. O yüzden ağzımızdan olumlu güzel kelam çıkmasına dikkat edeceğiz.

Hocam hep “Umutvar olun” buyururdu, bir de güzel bir hayırın önünü kesmezdi bunda bir hikmet var diye. Yolumuzu açardı, iyi olur yavrum devam et derdi. Hayatta olumlu olmak çok güzel. Hayatta mücadele ederek özgüven kazanılıyor çok şükür. Biz kendimizdeki, içimizdeki gücü fark edelim, Hak’kın sesini dinleyelim. Ağzımızdan çıkan kelam çok etkili oluyor, özgüvenle, güzel hayallerle güzel kelamlarla korkudan uzak kalalım. Allah bize yardım eder diyerek yola çıkalım. Her an, her dakika yaşamayı sevelim.

Bir gün Sabri Babam’a günlüğünü yazdığı bir sırada bir arkadaşı soruyor “Nasılsın Sabri Bey?” O da “Günlüğümü yazıyorum” diye cevap veriyor. "İlk yazdığın cümle nedir okur musun?” diyor arkadaşı. Hocam da: “Hayat, seni seviyorum.” yazmıştım onu okudum demişti.

İşte Hocamın bize sevgi dolu güzel kelamı… Dualarla hep zikirle Besmeleyle bize ne güzellikler sundu. Bize düşen öğrendiklerimizi hayata geçirmek. Kendi adıma söylüyorum, elimizin geldiği kadar. Sabırla şükürle kanaatla tevazu ile dua ile sevgi dolu hayat dolu mutluluklarla dolu yaşamak, son nefese kadar öğrenme aşkımızla karınca misali. Bu yolda hak hakikat yolunda yürümek dileğiyle inşallah. Hocamın ruhaniyetine teşekkür ederim yattığı yer nuru ala nur olsun amin.

SABRİ BABA HZ'NİN BİR MANEVİ EVLADI
ALLAH HEPSİNDEN RAZI OLSUN.