Sayın Özden Çiçek,
4.3.2007 tarihli mailinizi aldım.
Efendim, hayatta özellikle ülkemizde şükür içinde yaşayanların sayısı yüzde kaç acaba? Sanki herkesi eleştirmek, herkeste kusur aramak ve bunu kendisinde bir hak olarak görmek bugün entel-dantel yaşayan kişilerin başlıca işi. Ah, onlar Yunus’un şu dizelerini okusalardı:

“Kakımak olaydı ger, Muhammed de kakırdı
Vara yoğa kakırsın, sen derviş olamazsın”

İşte bugün kendilerini çağdaş diyen, aydın diyen, ilerici diyen bazı kimseler en büyük zararı kendilerine veriyorlar. Kapkara bir bina inşa ediyorlar ve içinde yine kendileri daralıyor, bunalıyor, boğuluyorlar. Yazık değil mi? Rahmetli Münir Bey, “Kendini örseleme, yazıktır” derdi. Bizler çevremizdeki cenneti görmemek için gözlerini kapatıp, içlerindeki katran kazanında boğulan kimseler gibiyiz. Hep duvarlar örüyoruz kendimize. Sigarayla, içkiyle, uyuşturucuyla, televizyon dizileriyle, adına arabesk denilen o iğrenç müzikle kendi kendimizi zehirliyoruz. Bizim çocukluğumuzda “Sen bu kafayla gidersen askere, nafile alırsın teskere” derlerdi. Bizler de bu kafayla, bu gidişle olsa olsa doksanından sonra Kenan Evren gibi oluruz. Vatanın kutsal topraklarına elin gavurunun dolduruşuna gelip, ihanet çizgisine gireriz. Allah, cümlemizi Kenan Evren’in akıbetinden esirgesin. Ben şahsen o sözleri söylemektense...
Efendim, zor bir zamanda yaşıyoruz. Ama şartlar ne olursa olsun birtakım güzel insanlar (nur yüzlü kadınlar, aslan yürekli erkekler) yine de bu pisliğe girmeden tertemiz yürümesini biliyorlar. Allah bizleri de cümlemizi de o güzel insanlardan eylesin. Allah hepimizin edep, saygı, sevgi, sabır, şükür, kanaat içinde yaşamamızı nasip etsin.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :