“Gelin tanış olalım,
İşi kolay kılalım,
Sevelim, sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz” diyebilir miydi?
Aşkın boşluğunu ilâçla doldurmaya çalışmak, en büyük gaflet değil midir? Susayan bir insan, ancak su içerek susuzluğunu, içinin yangınını dindirebilir. Su yerine tuz yalayanlar, yalatanlar acaba ne yaptıklarının farkındalar mı?
İnsan bazen bilmeyerek, istemeyerek de olsa, hayata ve insanlara ihânet ediyor. Gelin bu gafletten el birliğiyle kurtulalım. Bizleri Allah’tan ve Peygamber’den uzaklaştıranların kimler ve neler olduklarını bilelim, hayatımızı yeniden, ama yeniden sıfır kilometreden başlayarak kuralım ve el ele tutuşarak ilân edelim. “Aşk gelicek, cümle eksikler biter.”
Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.