“Dinle neyden kim hikâyet etmede

Ayrılıklardan şikayet etmede”

diyor. Bu ayrılık, Hakk’a özlemden başka nedir? Bu özlemle feryat ediyor insan. Bu susuzluk ancak Hakk’a vuslatla diniyor. Aslında, o bize şah damarımızdan daha yakın. Ama nefsin kesâfetinden farkında değiliz. Göremiyoruz. Onun için Kâinatın Efendisi, “Nefsini bilen, Rabbini bilir.” buyurdular. Bir yol gösterici olmadan nefsimizi nasıl bileceğiz, nasıl Müslüman edeceğiz, nasıl Rabbimizi bileceğiz? O öyle bir adaptör ki, cüz’î ruhu, küllî ruha bağlıyor. Öyle bir mercek ki, daha ferasetle bakmayı temin ediyor. Büyük Yunus bir mısraında, “Yunus bir haber verir, işidenler şâd olur.” diyor. Şâd olamıyorsak, kabahat bizdedir. Mânâ lezzetini tatmadan insan nasıl şâd olabilir? Sevgili ile beraber olmadan mutluluk mümkün olur mu? Mü’min demek aynaya bakan, aynada sevgilisini gören de­mektir. Bütün kâinat, O’ndan bir nişâne değil mi?

Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.