.

Canım Pamuk dedem,
Size çok yazmak istedim ama bir türlü yapamadım. Daha doğrusu ruh halim hiç iyi değildi. Her yazı yazmaya çalıştığımda Hanımız'a yazması için hediye ettiğiniz defter ve kalem aklıma geliyor ve onun da nasıl zorlandığını ama mücadele ettiğini aklıma getiriyorum sürekli. Hanımız'ın yazmış olduğu Günlük benim dostum oldu. Çünkü bazı yerlerinde aynı duyguları ben de yaşadım. Rana Hanım, sürekli kendini sorguluyor günlükte. Bir insanın kendisini sorgulaması ne kadar güzel bir özellik.

Sabri dedeciğim, babam, ablam ve ben yani biz annem için mücadele ediyoruz. Biliyorsunuz annem Alzheimer. Her geçen gün ağırlaşıyor, eriyor. Tabii en çok ilgilenen babacığım. Ben de elimden geldiğince yardım etmeye çalışıyorum. Umarım oluyorumdur. Bazen herşeyi bırakıp yanlarına mı gitsem diye düşünüyorum. Ama bir yandan da hocalık yapmak ve doktorayı düşündüğümde vazgeçiyorum. Hayata niye geldiğimi sorgulamaya başlıyorum. Yani asıl amacımı. Babam izin vermez buna biliyorum ama yine de yüreğim el vermiyor. Ben fırsat buldukça gidiyorum yanlarına. Yada babam geliyor bazen İstanbul'a. Zaten annemin tedavisi İstanbul'da oluyor. Babamlar da yeni gittiler daha. İşte böyle dedem. "Yan ama tütme" diyorsunuz ya umarım tütüyormuşum gibi değildir bu durumum. Sizinle paylaşmak istedim. Sizi de özledim.

Bu arada size bir hocamı anlatmıştım ya sizde onun kafası eminim karşıktır demiştiniz. Gerçekten karışıkmış. Kendisi bunu dile bile getirdi. İnanıyorum demekten korkuyor bence inandığı halde.

Canım dedem kendinize çok dikkat edin. Her zaman sizinle olduğumu lütfen bilin.

Saygılarımla

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Sevgi Hanım,

Kıymetli yavrum, yazmak için müsait zaman beklemek hiçbir zaman doğru değil. Şunu iyi bil, o dört dörtlük, o istediğin gibi bir ortam hiç bir zaman olmaz. Biz, her an herşeye hazır olacağız. Yazmaya da okumaya da, çizmeye de... annen için fazla üzülmene gerek yok. Demek ki nasip böyleymiş. Beraber olduğunuz zamanlar onu sev, onu okşa, öp, omuzuna başını koy. Ellerini ellerinin arasına al. Her halükarda ona olan sevgini göster. Bizler tek istisna olmadan birazcık da olsa bu sevginin, saygının, ilginin özlemi içindeyiz. Şunu iyi bilelim ki hayatta sevginin yerini hiçbir şey tutamaz. İnsanoğlu her durumda, her olayda daima sevmek ve sevilmek ister. Hayatın anayasası sevgidir. Sevgiyle bakır altınlaşır. Sevgiyle acılar neşeye dönüşür. Sevgiyle insanın hayatına renk, ışık ve şiir gelir. Onun için Yunus Emre

“Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz”

diyor. Durum böyle yavrum. Senden gelecek her sevgi annene yeni bir iyilik, yeni bir güzellik, yeni bir heyecan getirecek. Aman yavrum, buna çok dikkat edelim. Senin baban da çok iyi bir insan. Bütün hücreleri sevgiyle, dostlukla, iyilikle dolan bir insan. Onu çok sev olur mu? Her fırsatta babana olan sevgini söyle ve göster.

Hocalarımız şöyle olur, böyle olur, bundan bize ne? Her halükarda biz onlardan, sade onlardan değil herkesten birşeyler öğrenmeye çalışalım. Unutmayalım ki hayat bir okul, biz de o okulun öğrencileriyiz. Aman yavrum, kendine dert kaynağı değil, sevinç vesilesi bulmaya çalış. Hayatın her anı inanılmaz güzelliklerle dolu. Kur’an-ı Kerim’de

“Ne yana bakarsan bak, Allah’ın vechi oradadır”

Buyruluyor. Hayat karşısında bir güzellik avcısı olalım. Gördüğpümnüz güzellikleri hemen yakalayalım, iç dünyamıza katalım. Negatifliklerle , negatif insanlarla hiç uğraşmayalım. Bilelim ki pilin iki ucundan biri artı, biri eksi. Hayat da öyle yavrum. Daima artılarla eksiler yan yana. Biz hep artılardan yana olalım. Bir halk türküsünde

“Çirkin ile bal yenmez, güzel ile taş taşı”

Deniyor. Biz de öyle olalım yavrum. Hep güzellerden, hep güzelliklerden yana olalım.hayatı öyle güzel yaşayalım ki dünyamız da ahiretimiz de cennet olsun.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla...