Canım Pamuk Dedem,

Size vefasızlık ettiğimin farkındayım. Uzun zamandan beridir size yazamıyorum. Dünya işlerine öyle daldım ki kendimi, kendi içimde ki varlığı unuttum. Tabii ki içimdeki varlıktan uzaklaşınca günah işledim. Nefsime uyup, yalan söyleyen dedikoducu insanları dinledim ve onlara inanıp masum insanların günahını aldım. Farkettim ki bunu yapmamın sebebi Allah'tan uzaklaştığım içindi. İnan Pamuk Dedem kendime inanamadım. Ben bunu yapmazdım. Öyle içim yandı ki anlatamam. Normalde izin vermezdim dedikodu yapılmasına ama öyle bi şaşırdım ki. Dinledim ve kendi nefsimi resmen doyurmuş oldum. Ama farkına vardım ki ben iki çizgiyi düşünerek yaşardım. Yaşama amacım, dünya geliş amacım her zaman aklımda olurdu. Farkettim ki bu acımdan sonra ben bunu yapmıyorum. Her an öyle olan ben şimdi değilim. Çok üzüldüm. Aklımdan her olay ve her ayrıntıda içimdeki varlıkla konuşan ben, o an için unuttum. Pamuk dedem şimdi de resmen kalbim yanıyor. Allah'ın sevgisini kaybettiğimi düşündüm. Dünyada yaşamış olduğum, daha doğrusu geçen hafta yaşadığım hem sevindirici hem de üzücü olaylar beni dünya işlerine dalmamı sağladı. "Olaylar karşısında takıntığım tavır önemlidir" lafını unutmazdım ben. Anladım ki, otoyoldaki bir arabanın bazen yoldan çıkıp tekrar şeritleri takip etmesi gibi bişi bu. Çok dikkatli olmak gerekiyor. Ama bana bu büyük bir ders oldu. İnanın Pamuk dedem başıma kötü bişi gelse Allah'tan olduğunu bildiğim ve sırtımı O'na dayadığım için üzülmezdim ya da bana ağır gelmezdi. Herşeyde bir hayır olduğunu bilirdim. Ama bu bana çok ağır geldi. Allah'ım beni yine koruda da olay kendiliğinden gözümün önünde çözülünce anladım masum insanların hakkında söyledikleri yalanmış. Ve ben o kadar onlara inanıp kötü şeyler düşündüm ki anlatamam. Sonra çok üzüldüm. Sabaha kadar vicdanımla boğuştum.

Pamuk dedem, benim bir arkadaşım var; şimdi geldi aklıma. Biz hep onunla bilimden bahsederdik ve her ilim ve bilimden bahsettiğimizde yeni şeyler keşfeder, Allah'a olan hayranlığımız bin kat daha artardı. O yüzden konuştuğun insanlar, merhaba bile dediğin insanın, zerrelerin bile insan hayatında çok büyük önemi var. Bunu bir kez daha anladım yaşadığım bu olayla. İşte böyle canım dedem. Hem sizi çok özledim hem de duygularımı paylaşmak istedim. Allah'a emanet olun.

Saygılar, sevgiler

Gözde Dalan