Sayın Nesrin Hanım,

6.3.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, son derece önemli bir konuya değinmişsin. Gerçekten üzerinde uzun uzun düşünüp, tefekkür edilmesi gereken bir mesele. Bana göre müdür beyin davranışı da, babanın davranışı da çok yanlış. Ne demek yargısız infaz? Kardeşiniz ne hakla müdüre bunu söyleyebiliyor? Acaba kendisi zamanında oğluyla ilgilenseydi, ona gereken sevgiyi, ihtimamı gösterseydi bu durum olur muydu? Olmazdı. Vallahi olmazdı. Müdür kalbinde sevgi olmayan, kaskatı bir kimse. Mesele nerde biliyor musunuz? Biz, insanın, insan ruhunun gerçek özlemlerini, gerçek isteklerini bilmiyoruz. Bir kalbin asıl gıdası nedir, bilmiyoruz. Sadece ama sadece birilerini itham ediyor, birilerini kötülüyor, birilerini cezalandırıyoruz. Eğer siz sitemizde çıkan mailleri dikkatle okusaydınız bu soruyu sormazdınız. Gazeteci Ergun Göze Beyefendiden bahsetmiştim. Tekrar olacak ama söylemeye mecburum. Bir gün rahmetli eşimle beraber Ergun Bey’i ziyarete gitmiştik. Nasılsın diye sorduk. “Hanımla beraber kuru temizleme yapıyoruz” dedi. Ben, dükkanı nerede açtınız dedim, Kadıköyde mi? Güldü, öyle değil, dedi. Ve anlattı. Her akşam çocuk okuldan gelince annesiyle beraber olup, son derece ince metodlarla çocuğu üzmeden, incitmeden soruyoruz. “Yavrum, günün nasıl geçti, derse hangi öğretmenler geldi, neler alattılar, ders dışında neler söylediler, arkadaşlarınla neler yaptın. Amacımız çocuğun üzerine bulaşan yanlış fikirleri, düşünceleri, duyguları ondan uzaklaştırmak”. İşte Nesrin Hanım, bu işleme Ergun Bey ve hanımı Hicran Göze Hanım “kuru temizleme” diyorlardı. Bu harikulade bir metoddu. Ve o kız çocuğu fevkalade bir şekilde yetişti. Bugün eşi için de çocukları için de, memleketi için de ve bütün insanlık için de örnek bir insan oldu.

Efendim, mesele burada. Anne bir taraftan, baba bir taraftan “Ay, aman, bugün şöyle yorulduk, böyle yorulduk. Çocukla ilgilenecek halimiz yok” edebiyatı yapılırsa durun bakalım daha neler olur, neler görürüz?

Efendim, çocuğumuzla hergün ilgileneceğiz. Sonunda ölüm bile olsa. Çocuğun karnını doyurmak, ona pahalı elbise almak , bol cep harçlığı vermek iş değildir. Bu zihniyette olanlar bilsinler ki çocuklarına en büyük kötülüğü kendileri yapıyorlar. Hayatta sevginin, saygının, ilginin, şefkatin halledemeyeceği hiçbir problem problem yoktur. Bugüne kadar olmadı, bundan sonra da olmayacak. Şunu iyi bilelim ki sade insanların değil, hayvanların da, bitkilerin de, eşyanın da, cemadatın da sevgiye, saygıya, ilgiye ihtiyaçları var. Bunu anladığımız gün bütün meseleler halledilecek, bütün düğümler çözülecek, bütün karanlıklar aydınlanacaktır. İşte o zaman insanlar el ele verecekler ve

“Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” diyeceklerdir.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :