En derin şükran, minnet, hürmet ve muhabbetlerimle....

Mehmet DOĞRAMACI.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Efendim, çok kıymetli bir operatör düşünün. Evleniyor, bir kızı oluyor. Onu çok iyi yetiştiriyor. Yavrucak tertemiz, pırıl pırıl, melek gibi bir genç kız oluyor. Bir gün maazallah hastalanıyor. Ayağı kangren oluyor. Şimdi kızını canı gibi seven bu operatör şartlar gerektirdiği zaman kızının o organını ameliyatla keser mi, kesmez mi? Kestiği zaman bu ne biçim baba, öyle babalık mı olur, merhametsiz adam, kaba adam diyebilir miyiz? Tıbben gerekiyorsa o kızını ölesiye seven baba her şeyi göze alacaktır. Aynı şekilde bizler tüm kainatı insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle, eşyasıyla, cemadatıyla Muhammedi bir aşkla kucaklayarak evrensel boyutlara ulaşsak da kainatın nizamını bozan, insanlar kan kusturan, yaşlı, kadın, çocuk demeden gaddarca, insafsızca kan döken insanlara nasıl sevgi, şefkat, merhamet kollarımızı açabiliriz? Gayet tabi onları sevmeyeceğiz, onlara buğz edeceğiz. Bundan daha tabii ne olabilir? Olaya “evliya müfettişleri” gibi yarım yamalak, kendi cahil kafalarıyla bakan kimseler bu sözlerimizi de kabul etmeyecekler. Çelişki gibi görecekler. Bir hakim düşünün önüne bir sanık geliyor. Yapmadığı rezalet, almadığı rüşvet kalmamış. Şimdi hakim “maşaallah kardeşim, ne güzel rüşvet almışsın, fakir fukaraya ne güzel kan kusturmuşsun” mu diyecek? Yoksa gereken cezaya karar verip, onu hapse mi attıracak? Ne yazık ki bazı kimseler hayat karşısında bir türlü realist olamıyorlar. Okudukları üç beş kitapla kendilerini bir şey sanıp ahkam kesmeye başlıyorlar. Olay bundan ibaret efendim. Siz, karpuz yerken kabuğunu da yiyor musunuz? Sanırım mesele anlaşıldı.

Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.