− Vardır tabi. Meselâ bazı yarış atları, yarışı kaybettikleri zaman, kendilerine onca ihtimam gösteren sahiplerinden utan­dıkları için ertesi sabah ölü bulunuyorlarmış. Bazı köpekler de sahiplerinden sevgi ve ilgi görmezlerse ölüyormuş.

− Efendim, siz anlatmıştınız, yurtdışında bir adam parkta otururken dondurma yiyormuş ve bir kendisi yalıyor, bir de köpeğine yalatıyormuş (?!) Dikkat etmiş, eğer kendisi büyükçe yalarsa, köpek de diliyle kocaman yalıyormuş. Ama adam sa­dece dilini değdirip çekerse, köpek de aynısını yapıyormuş, sa­hibinden fazla yemeye çekiniyormuş yani.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.

− Evet hatırladım. Adam bir köpek psikoloğu idi. Bir kita­bında okumuştum bunu.

− Efendim, televizyonda bir gezi programında izlemiştim ben de. Sunucu hanım bir köyde keçisini sağmakta olan bir hanıma yaklaşarak mikrofon uzatıyor. Biraz sohbet ettikten sonra merak ediyor, “Acaba,” diyor, “ben de bu keçiyi sağabilir miyim?” Sonra kadının yerine oturup keçiyi sağmaya başlayınca, keçinin başını öyle bir saklayışı vardı ki, sanırım bu da ondaki hayâ duygu­sundan ileri geliyordu.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.

− Olabilir yavrum.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.