Kıymetli yavrum,
Şu hayat sahnesinde hiçbir şey kaybolmuyor. Fizik bilginleri büyük bir çalışmanın içindeler, belki bir süre sonra Hannibal'in Alpleri aşarken söylediği söylev, Napolyon'un Waterloo'daki konuşması özel aletlerle dinlenebilecek. Hayat defterini hep olumlu sözlerle, güzel ve ince davranışlarla doldurabilenler ne bahtiyar insanlardır. Çünkü mana aleminde görülecek olanlar bu dünyada iken söylediklerimizin, yaptıklarımızın sonuçlarından başka nedir? Bizatihi bu dünya hayatı bir sırat köprüsü gibi değil midir? Henüz yaşıyorken, elimizde imkan varken neden imkanlarımız nispetinde açları doyurmayalım, fakirleri sevindirmeyelim, ıstırap çeken insanların gözyaşlarına ortak olmayalım? Neden hastaların ziyaretine gitmeyelim, yalnız insanlarla beraber olup onlara dost, arkadaş olmayalım? Ne bekliyoruz?
Bugün değilse ne zaman?...
Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.
Geri Dön