Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,
9.3.2007 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, gönderdiğin inanılmaz güzellikteki mail için sonsuz teşekkürler. Duyduğum heyecanı anlatacak kelime bulamıyorum. Ve ben büyük sevgilerin pozitif düşüncelerden doğduğuna inanıyorum. Negatif insanların değil büyük, küçük sevgileri bile yaşayacağına inanmıyorum. Hayatta herşey bakış açısına göre değişiyor, bir anlam kazanıyor, veya kaybediyor. Bir İslam büyüğü

“Güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır”

diyor. Ben güzel görmenin ve güzel düşünmenin inançla ilgili olduğuna inanıyorum. Bütün hayattan korkan, hayattan nefret eden, tatsız tuzsuz, renksiz sünepe insanların hep inançsızlardan çıktığını gördüm. Ve büyük aşkları yaşayan kimselerin de büyük inançların sahibi olduklarına şahit oldum. Çevremiz o kadar güzelliklerle dolu ki her gün, her an öyle güzelliklere şahit oluyoruz ki insanın Orhan Veli gibi

“Deli eder insanı bu dünya
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç”

diyeceği geliyor. Ne olur, Aşık Veysel’in

“Yumma gözün kör gibi”

mısraını her gün okuyalım, tekrarlayalım. Ve Yunus Emre gibi

“Her dem taze doğarız
Bizden kim usanası”

diyerek hayatı ve onun inanılmaz, akıl almaz güzelliklerini yeniden görmeye, yaşamaya çalışalım. Ne olur, ben onu biliyorum, ben onu gördüm, ben onu okudum saçmalıklarını bir yana bırakalım. Dün onu okuduk ama acaba ondaki güzellikleri görebildik mi? Hayatı her an yeniden keşfermeye çalışalım. Kur’an-ı Kerim’de “Allah, her an yeni bir şe’n üzeredir” Ayet-i Kerimesini yaşantımızda her an göz önünde bulunduralım. Ben, ortaokulda resim hocamız Sema Hanım’ın gösterdiği Mona Lisa tablosunu o tarihten beri her gün artan bir heyecanla, aşkla yeniden görmeye çalışıyorum. Görebildin mi derseniz, açık söyleyeyim, "evet" diyemem. Görmek, okumak, işitmek harikulade incelikler taşıyan durumlar. Geothe,

“Altmış yıldır uğraşıyorum, hala okumayı öğrendim diyemem”

diyor. Acaba bizler Cehov’daki, Tolstoy’daki, Dostoyevski’deki, Shakespeare’deki ince nüansları görebildik mi, yakalayabildik mi? Hayat, bizden her an yeni bir keşif, yeni bir duyumsama, yeni bir fetih bekliyor. Ne olur kendimizi günlük hayatın basit olaylarından, dedikodularından, çirkinliklerinden kurtarıp sonsuz güzelliklere, büyük aşklara, ilahi yüceliklere ulaşabilsek? Ve desek ki

“Yüksel ki yerin bu yer değildir
Dünyaya gelmek hüner değildir”

Hayatını sevgiyle yaşayıp, sevgiyle bitirebilenlere ne mutlu. Allah bizlere de o güzelliği nasip etsin. Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :