Ben yirmi sekiz yaşımdayım. Uzun süredir sitenizi takip ediyorum. Bundan üç yıl önce birisiyle arkadaşlığımız oldu, benim için dünya bir yana o bir yanaydı. Sonra o ailesinin zoruyla başka birisiyle evlendi. Çok zor ayrıldık ağlaya ağlaya. Ama yapacak bir şey yoktu. O şimdi evli. Psikolojisini bilmiyorum ama haline alışmıştır sanırım. Size sormak istediğim konu şu: şimdi benimle evlenmek isteyen biri var ama ben geçmiş günlerin de etkisi ile çok korkuyorum. hayatımı geçirebileceğim biri belki ama gönül bağı olarak benim için çok fazla bir şey ifade etmiyor. onu sevmeyi çok istiyorum ama olmuyor, alışkanlıktan öteye gidemiyorum. Çok düzgün bir insan olduğuna inanıyorum, ona hayır deyip sonra pişman olmaktan da korkuyorum. Onunla olup onu ve kendimi mutsuz etmekten de. Böyle bir çıkmazın içerisindeyim sizce ne yapmalıyım?
Vereceğiniz cevap için çok teşekkürler.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efenndi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Sayın Necla Hanım,
Kıymetli yavrum, herkes ille evlenecek diye bir kural mı var? Madem o kimseye karşı bir sevgi duyamadın, lütfen olayları zorlama. “Hayır” de. Benim için sevgi her şeyin üstündedir. Önce sevgi, sonra her şey. “Biz birbirimizi seviyorduk fakat o ailesinin isteği ile evlendi, biz ağlayarak ayrıldık.” diyorsun. Bu da aptalca bir laf. O çocuk seni sevseydi ailesinin lafı ile evlenir miydi hiç? O, yalancı, sahtekar, üçkağıtçının biri. Sen aptal gibi onu hala seviyorsun. Seven erkek ailesine der ki "Ben o kızı seviyorum. Siz ne derseniz deyin, ben onunla evleneceğim. Buna ölüm bile engel olamaz. Ben onu seviyorum." Gerçek sevgi budur. Sen onun gözyaşlarına aldanan bir aptaldan başka hiçbir şey değilsin. Lütfen aynı hatayı ikinci defa işleme.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla...
Geri Dön