Sizden Gelenler

 

subHeader_l

Konu : Çocuğu hayata hazırlamamak ona ihanettir.
Gönderen : Can
Tarih : 1/1/2017 11:49:26 AM


.


Merhaba Sabri amca, iyi günler,


Geçen cevabınız için çok teşekkür ederim. Artık eşyalarıma daha çok sevgi göstermeye başladım, onları üzmeden kulanıyorum.


Sabri amca annemle konuşurken annem sizin çocukken evde annenize evişlerinde yardım ettiğinizi dinlemiş bir konuşmanızda, öyle söyledi. Ben de evde anneme hep yardım ediyorum Sabri amca. Mesela sofrayı hazırlarken, tabakları ben koyuyorum, yemekten sonra da kaldırıyorum. Bir de annemin istediği şeyleri gidip alıp geliyorum, bazan komşuların da istediklerini getiriyorum. Sizce bunların dışında neler yapalıyım Sabri amca. Çünkü benim annem öğretmen, okuldan eve gelince bazan çok yorgun oluyor, bir de dinlemeden bize birşeyler hazırlıyor. Sizce bütün çocuklar annelerine ve babalarına yardım etmeli mi Sabri amca. Bu bizlere neler kazandırır?


Sabri amcacığım, sitenize yazan ablalar ve ağabeylerime de çok teşekkürler artık onları da tanıyorum yazdıklarından ve çok seviyorum.


Size de çok saygı ve sevgilerimle Sabri amca. Ellerinizi öperim yine. Sizi çok seven Can.


Can.



--------------------------------------------------------------------------------


Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :


Sayın Can,


Kıymetli yavrum, hepimiz seni çok seviyoruz. Kimi görsem senden söz açıyor. Kendini nasıl bu kadar sevdirdin? Sevgili yavrum, ilk defa dört yaşında yemek yaptım. Domatesli, maydonozlu bir pirinç çorbası idi. Tadı hala damağımda. Sonra sırayla bulaşık yıkamasını, çamaşır yıkamasını, ütü yapmasını öğrendim. İlk defa bakkala alış verişe gittim. Hiçbir gün hayatım anneme yardım etmeden, komşu teyzelere yardım etmeden geçmedi. Bundan büyük bir zevk aldım. İlkokul ikideydim. Sabahçıydım. Öğleyin okuldan gelirdim, önece sobayı yakar, külü dökerdim. Sonra ertesi günün odun kömürünü kırardım, çırasını yarardım. Sol elimin başparmağında ogünlerden kalma bir kocaman bir yara izi vardır. Tanışırsak sana göstereyim. Sonra evi süpürür, toz alırdım. Sonra eğer nohut, fasulye gibi bir yemek pişecekse haşlanıp hazır olması için sobanın üstüne koyardım. Sonra çarşıya çıkar, o akşam ne yemek pişecekse onun malzemelerini alırdım. Altı yaşındayken bir bakkalı ve bir fırını kötü mal sattıkları için kapattırmıştım. Onun için esnaf bana korkularından çok iyi mal verirlerdi. O zamanlar bir devlet otoritesi vardı. Şimdi bir bakan bile bir fırını, bir bakkalı kapatamaz, korkarlar.


Kıymetli yavrum, anneye yardım sınır tanımaz. Yerine göre bu bir teşekkürle, bir tatlı iltifatla da olur. Aman yavrum, dikkatli olalım, annemizi kırmayalım, incitmeyelim. Ana baba bedduası alanın ömür boyu yüzü gülmez. Aman dikkat edelim yavrum. Onlara üf bile demeyelim. Bunlar çocuğu hayata hazırlayan hareketlerdir. Bazı anne babalar çocuklarına hiçbir iş yaptırmıyorlar. İyi bilsinler ki en büyük kötülüğü onlar yapıyorlar çocuklarına. Aciz, beceriksiz, pısırık, korkak çocuklar yetiştiriyorlar. Yazık oluyor.


Sevgili yavrum, gözlerinden öperim. Selam, sevgi ve saygı ile.


Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla...


 

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...

Geri Dön

 

[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]