Sayın Nurten Hanım,

10.3.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, bir şiir güzelliğindeki mailinizi okumaya doyamadım. Duygularınızı, düşüncelerinizi ne güzel anlatmışsınız. Tıpkı güneşin doğuşu gibi insanı alıp götürüyor. Öyle bir zamanda, öyle mekanlarda yaşıyoruz ki buyurduğunuz gibi eğer içimizdeki imandan ve aşktan kuvvet alamazsak, karamsarlığın uçurumlarına yuvarlanmak işten bile değil. Her şey üstümüze üstümüze geliyor. Bizi kirletiyor, kendimizden uzaklaştırıyor. Oysa Yunus

“Bir siz dahi sizde bulun, benim bende bulduğumu” diyordu. Biz bu dünyaya aslımızı bulmaya geldik, Rabbimizi bilmeye geldik. O’na hayran, O’na aşık olmaya geldik. Seviyoruz, seviliyoruz, güzelliğimiz bu yüzden demeye geldik. “Aşk gelicek cümle eksikler biter demeye geldik. Hayat sandığımızdan da kısa. Ne sizin, ne benim ne de yeryüzündeki bütün insan kardeşlerimizin bedbin olmak, karamsarlığa kapılmak, ümitsizliğe düşmek gibi bir lüksümüz yok. Her gün daha iyiye, daha güzele, daha mükemmele gidebilmek için olanca gücümüzle, imkanlarımızla çalışmak, mücadele etmek zorundayız. Çünkü biliyoruz ki

“Dağ ne kadar yüce olsa, yol onun üstünden aşar”.

Şuna inanacağız: Allah kuluna kaldıramayacağı yükü vermez. Bize düşen görev elimizden geldiği kadar, gücümüzün yettiği kadar sırtımızdaki yükü taşımaya çalışmak. Bir Kudsi Hadis’te “Kulum bana bir adım gelirse, Ben ona on adım giderim” buyrulur. Ne zaman başımızın döndüğünü, sendelediğimizi hissedersek “Allah, kuluna kafidir” ayetini hatırlayalım. Allah var, herşey var. Allah’ın olduğu yerde sevgi de olur, sevginin olduğu yerde tüm iyilikler ve güzellikler de olur.

Nurten Hanım, yürüdüğünüz asil, büyük, temiz yolda size başarılar diliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :