Kıymetli yavrum,

Bir milletvekili arkadaşım anlatmıştı. Bir gün belinden ra­hatsızlanır, gitmediği doktor kalmaz, çare bulamaz. Bir dostu der ki, Belediye Hastanesi’nde çok kıymetli bir fizikçi var, ona git, muhakkak faydasını görürsün. Tedavi başlar. Bir gün tedavi sırasında hastane personelinin şöyle bir konuşmasına şahit olur. “Birazdan top atılacak, iftar için peynir ekmek alacağız, bir de çay kaynatıp içeceğiz.” Çok merak ediyorum, çayın kay­naması için belediyeden aldığımız elektriğin hesabını yarın Allah’ın huzurunda verebilecek miyiz acaba? Olayı işittiğim za­man gözyaşlarımı tutamadım. Yarabbi şu ruh asaleti, şu mânevi güzellik ne ürpertici bir olaydı. Şimdiki zamanda insanlar söze değil, davranışa bakıyorlar. Dil ile öğüt vermek kolaydır, iş fiili ile örnek olmaktır. Geçenlerde radyo dinliyordum, bir hanımefendi anlatıyordu. Kocam Bağ-Kur emeklisi, ayda şu kadar emekli maaşı alıyorum. Söylediği rakam, o kadar ama o kadar azdı ki, huzurunuzda tekrarlamaya teeddüp ederim. Sözlerine şöyle devam etti. “Allah’ım! Sana sonsuz şükürler olsun. Bana bu nimeti verdin. İki günde bir, bir şişe süt alıyorum, bir ekmek alıyorum, acıktıkça ekmeğimi süte batırarak karnımı doyuru­yorum.” Tekrar ediyordu. “Allah’ım! Sana sonsuz şükürler olsun, olmayanlara da ver Yarabbi.” Hanımın konuşması bittiği zaman gözlerim dolu dolu olmuştu.