Sayın Göktürk Aşıcı,
14.3.2007 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, baştan sona hikmet dolu, ibret dolu, tefekkür dolu mailin beni çok mutlu etti. Allah razı olsun. O kadar önemli konulara değinmişsin ki eskiden sezaryen ancak zaruri durumlarda, hayati meselelerde uygulanırdı. Ne yazık ki günümüzde o bile ticaret konusu oldu. Tıbbi yönden hiç de gerekmediği halde sırf moda olduğu için, bir taraf için işin ucunda para olduğundan o kadar yaygınlaştı ki. Bir taraftan üzülüyor, bir taraftan utanç duyuyoruz. Ne güzel değinmişsin, bizim gençlik yıllarımızda futbol zevk için, keyif için, renk aşkına oynanırdı. Bugün bir nevi futbol endüstrisi kuruldu. Anadolu klüpleri bile bu modaya uydu. Artık, genç takımlardan kıymetli sporcular yetiştirmek yerine birtakım kof şöhretler hacıağa zihniyetiyle alınıyor. Onlar da takımın başına bela oluyorlar. Kaprisleriyle, şımarıklıklarıyla oynadıkları takıma büyük zarar veriyorlar. Futbol da anlamını, güzelliğini kaybediyor. Bu her konuda böyle, ne yazık ki.
Değerli yavrum, bizler tuttuğumuz her işte hayatımıza bir anlam katmaya çalışalım. Her işe gerek kendi hayatımız gerek dünyanın hayatı o işi güzel yapmamıza bağlı imiş gibi aşkla, inançla, şevkle, inanaçla yapalım. Japon dilinde küçük, basit, önemsiz, sıradan lalettayin, alelade kelimeleri yok. Herşey çok önemli. Hiçbirşey sıradan değil. Önümüzdeki iş her neyse onu o kadar güzel yapalım ki bu çalışmayla işimiz de, biz de güzelleşelim.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :