.

Kıymetli yavrum,

Yüce Pey­gamberimiz bir Hadis-i Şerifinde, bize gideceğimiz yolu, o inanılmaz veciz üslûbuyla ne güzel gösteriyor. “Ya hayır söyle, yahut sus.” Soruyorum sizlere, Resulullah Efendimizin bu Hadis-i Şerifini hayatında yaşayıp uygulayan kaç kişi gördünüz? Mânâ yolunun büyükleri, buna o kadar önem vermişler ki, günlük konuşma dilinde bile, sonsuz bir dikkât ve hassasiyet ile bunu uygulamışlar. Hep müspet olanı, güzel olanı, ince ve zarif olanı, hayırlı olanı dile getirmişler. Negatiflikler karşısında, baş­larını önlerine eğerek sükût etmişler. Yak ve söndür kelimeleri, hassas insan gönüllerinde yangın imajını hatıra getirebilir diye, “ışığı yak, ışığı söndür” dememişler de, “ışığı uyandır, ışığı din­lendir” demişler. Kırk yıllık karı koca bile kabalık olmasın, lau­bâlilik olmasın diye, birbirlerine isimleri ile hitap etmemişler de, “efendi” demişler, “hatun” demişler; “bey” demişler, “hanım” de­mişler. “Beyefendi”, “hanımefendi” kelimelerinin ürperten yüce­liğine yan bakmışız, kabalığın zirvesine çıkarak, birbirimize “bay” demişiz, “bayan” demişiz. Büyük velî Muhammed Nûrul Arabî Hazretleri, bir gün sohbet ederken, kazara ağzından “ben” kelimesi çıkmış, hemen kalkmış, lavaboya gitmiş, mübârek ağ­zını kırk kere yıkamış. “Efendi Hazretleri, ne yapıyorsunuz?” diye sorulunca, “Ben kelimesini kullandım, ağzım necâsetle doldu, necis bir kap, ancak kırk kere yıkanırsa temizlenebilir” demiş. Mânâ güzelliklerinden, efendilikten, incelikten, edepten ne kadar uzaklaşmışız... İnsanlar her gün lüzumsuz yere o kadar çok konuşuyorlar ki, ne olur, hiç olmazsa bizler “Ya hayır söyle, yahut sus” Hadis-i Şerifini günlük hayatımızda uygu­layabilsek. Ne bekliyoruz?

Selam, saygı ve sevgi ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.