GÜZEL BİR İNSAN...
Kıymetli yavrum,
Çok iyi, çok edepli, ince düşünceli bir hanımdı teyzem. Kimsenin kalbini kırmak istemezdi. Bir gün bize gelmişlerdi eniştemle. Biraz oturdular. Bana da gelirken ayakkabı boyası getirmişler hediye. Ben o zaman dört yaşındaydım. Çok sevindim boya için. Gittim hemen ayakkabılarımı bir güzel boyadım. O zamanlar nuget cila denilen bir cila vardı. Onunla da parlatacağım. O zaman ayakkabı pırıl pırl parlardı. Teyzemler trenle İstanbul’a gideceklermiş, kalktılar. Ben tam kapının ağzında çocukluk bu ya ille marifetimi göstereceğim, parlatayım da bir görün, öyle gidin diye direttim. Teyzem enişteme “Bekleyelim biraz, Ümit’i kırmayalım” dedi. O Yargıtay Başkanı eniştemle birlikte kapıda benim ayakkabımı cilalamamı beklediler. Meğer trenleri kaçmak üzereymiş. Ama teyzem sırf kalbim kırılmasın diye öyle davranmıştı. Sonra tabi trene yetişememişler. Ama bana demediler ki şimdi sırası değil, trene yetişeceğiz başka zaman yaparsın... Ah, ne kadar ince bir hanımdı teyzem. Allah’ın rahmeti, Peygamber Efendimizin şefaati üzerine olsun. Haydi, şimdi onun ve eniştemin ruhu için Fatiha okuyalım....
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Hepsinin Aziz Ruhlarına Fatihalarla...
Geri Dön