Kıymetli yavrum,

İnsanoğulları Allah’tan uzaklaştı. Peygamberin nurundan uzaklaştı. İyiden, güzelden uzaklaştı. Temiz, asil, büyük ve yüce olandan uzaklaştı. Hayatı çekilmez, tahammül edilmez bir cehennem haline getirdi. Ve bu yeni alemde hep bir ümidin, bir bekleyişin içinde kıvranıp duruyor, barışı özlüyoruz, sükunu özlüyoruz. İnsanlığı, efendiliği özlüyoruz, çsevgiyi, saygıyı, inceliği, edepli ve hayalı olmayı özlüyoruz. Ancak “İnananlar, inançlarına göre yaşayanlar birbirlerine Hakk’kı ve sabri tavsiye edenler” “Bu cehennemim dışında kalabiliyorlar. Durum bundan ibaret yavrum,