“Gelme, gelme üstüme

Bir şifa vermeyeceksen eğer”

der. Olay bu efendim.

Anadolu’da bir laf vardır: “Bekara karı boşamak kolay” derler. Siz ıstıraptan cayır cayır yanan, bazan ölüme bir kurtarıcı gözüyle bakan insanlara hoşgörü edebiyatıyla yaklaşırsanız bu zulüm olur. Hayatta en büyük meziyet edebi lafları sıralak değil, insanlara çok yönlü bakabilmek, onları anlamaya çalışabilmek, ve onlara muhtaç oldukları, susuzluğunu çektikleri, bu uğurda cayır cayır yandıkları biraz sevgiyi, biraz saygıyı, biraz ilgiyi götürebilmektir. Aç mideler güzel ziyafet hayalleriyle oyalanamaz. Onlar sizden laf değil ekmek isterler. Lütfen insanları anlamaya çalışalım. Fazıl Hüsnü Dağlarca bir şiirinde

“Yaşama sevinciyle uyutulmuyor keder” der.

Belki bu sözlerim sizi kıracak, incitecek, üzecek. Ama ben bunları söylemeye mecburum efendim. Bugün insanlar uçurumun kenarında, cinnetin eşiğinde yaşıyorlar. İnsanlar biraz ama biraz olsun güzel, fiyakalı söz yerine sevgi, saygı bekliyorlar. Omuzlarına konacak sımsıcak bir eli bekliyorlar. Başlarını koyup, hıçkıra hıçkıra ağlayacakları bir dost omuzu bekliyorlar. Olay bu efendim. Sizi en ufak bir şekilde kıracak, üzecek bir söz söylediysem tekrar tekrar özür dilerim. Selamların, sevgilerin, saygıların hiç bitmeyecek olanını sunarım.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.