Sayın Tuncay Arın,

16.3.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, durumumuzu en güzel şekilde, en veciz şekilde yansıtıyor mailiniz. Bunlar hepimizin müşterek ıstırabı. Tansiyonumuz yükseliyor, şekerimiz ilerliyor, uykularımız kaçıyor. Istırap içindeyiz. Ama derdimizi anlatacak kimsemiz yok. Yapayalnızız. Artık pencerede dolaşan sinekten bile sevgi, dostluk bekler hale geldik. Şu anda derdimizi anlatacağımız ne bir gazetemiz var, ne bir televizyon kanalımız. Kimisi delice, çılgınca, koltuk, makam, iktidar peşinde. Kimi de acaba bu milleti bir an önce nasıl çökertebiliriz diye eğlence programı adı altında işi rezilliğe kadar götürüyor. Bunlar bir gerçek. Ama hala bu milletin içinde diri kalan, temiz kalan, edebini, asaletini, koruyan güzide kadınlarımız, erkeklerimiz de var. Göreceksiniz bakın, Çanakkale’de olduğu gibi o güzel insanlar Atatürk’ün tabiriyle “dahili ve harici bedhahların” başında bir bomba gibi patlayacak. Bundan en ufak şüphem yok.

Aman efendim, moralimizi bozmayalım. Hayata küsmeyelim. Direnelim, erkekçe direnelim, yiğitçe mücadele edelim. Unutmayalım ki "zafer, zafer benimdir” diyenlerindir. Size selam, sevgi ve saygıların en içten gelenini sunuyorum. Dualarınızı bekliyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :