AF, AF YİNE AF
Kıymetli yavrum,
Ebu Süfyan’ın hanımı Hind, kölesi Vahşi’ye dedi ki; “git Hz. Hamza’yı öldür, sonra onu parçala, sonra ciğerini çıkar, bir tabağa koy, bana getir.” “Baş­üstüne hanımım” dedi. Gitti, bir tuzağa düşürdü, o dünya güzeli insanı, nasıl kıydıysa öldürdü, parçaladı, ciğerini hanımına ge­tirdi. Bunu hepiniz biliyorsunuz. Şimdi Müslümanlar Medine’den Mekke’ye geliyorlar. Bir muhteşem İslâm ordusu. Vakur, son derece onurlu. Ödü koptu Mekkelilerin. “Eyvah” dediler, “Pey­gamber bizi öldürecek.” Hepsi af dilemek için kuyruğa girdi. Vahşi de girdi. Sıra Vahşi’ye geldi. Peygamber’in eğildi, ayak­larını öptü, “aman Efendim” dedi, “ben bir hata ettim, beni af­fedin.” “Benim yaptığım hata affedilmez ama Siz affedin” dedi. Peygamber Efendimiz, Vahşi’yi kaldırdı, “Tamam” dedi, “seni affettim.” Düşünün. Peygamberin hayatta en sevdiği bir iki in­sandan birisi Hz. Hamza idi. Ama onun katilini bile affetti.

Yani şunu demek istiyorum efendim. Hepimiz ölümlü kalımlı bir dünyada yaşıyoruz. Yarına kim çıkar, kim kalır hiç belli olmaz. Ama bu­günden itibaren biz, iç dünyamızı arıtsak, temizlesek, bu küs­künlükleri, kırgınlıkları, dargınlıkları bir tarafa bıraksak, muhak­kak ki haklı taraflarımız vardır kırılmakta, üzülmekte. Ama ne olur bir kenara bıraksak efendim, affetsek, affedici olsak. Ve yarın sabahleyin uyandığımız zaman, sanki dünyaya yeni gel­miş gibi tertemiz bir gönül ile uyansak ne kaybederiz sorarım size? Ve bunu yapmamak için bir sebep var mı? Yunus Emre bir şiirinde diyor ki; “Seni deli eden şey yine sendedir sen­de.” Biz başkalarına bazı hataları, kusurları için kızıyorsak, öf­keleniyorsak, kin tutuyorsak, acaba o kusurlar bizde yok mu? Biz bööyle pir-i pak yirmi dört ayar altından mı dünyaya geldik yani? Hepimizin çocukluğumuzdan itibaren işlediğimiz nice ha­talarımız var, nice kusurlarımız var, nice günahlarımız var. Ne olur affedici olsak. Affedebilsek. Allah rızası için birbirimize el uzatabilsek.

Bugünkü stres ortamını ortaya koyan gene bizleriz efendim. Yani bu stres denilen nesne uzaydan gelmiyor. Gene bizlerden çıkıyor. Peki o stresin yerine sadece sevgiyi, yardımı koya­bilsek...
Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.