Sayın Ayla Belen,

20.3.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, 20 Mart 2007 tarihli Sabah Gazetesinde çıkan bir yazı üzerine gönderdiğin mail bana hayatımın en büyük ıstırabını, acısını yaşattı. Okur okumaz çılgına döndüm. O anda nasıl ölmedim, hala nasıl yaşayabiliyorum, hayretler içindeyim. Bir Türk üniversitesinde LGBT adıyla bir eşcinsel klubü kuruluyor. Bütün üyeleri lezbiyenler ve homoseksüeller. Yani, Türkçe tercümesiyle seviciler ve ibneler. Okulun psikolojik danışmanlık biriminin desteğiyle kurulmuş. Tam da Çanakkale şehitler gününün arkasından okunan böyle bir haber ruhunda, vicdanında, iç dünyasında nakış iğnesinin ucunun milyarda biri kadar insanlık, efendilik, şeref, onur, haysiyet, izzet-i nefis, hayata saygı, insana saygı olan bir kimseyi nasıl çıldırtmaz, nasıl reaksiyona sevketmez? Şimdi bu üniversitenin rektörünün, dekanlarının öğretim üyelerinin hepsi tanınmış kimseler olan vakıf kurucularını göreve davet ediyorum. Derhal, bu insanlık dışı hatta hayvanlık dışı, bu en büyük şerefsizler kulubünü dağıtmaya çağırıyorum. Eğer bunu yapmazlarsa onlar tarihin önünde ilahi mahkemede yargılanacaklar. Madem ki bir lağımdan bir üniversitenin üzerine bir çirkef sıçratılıyor, o halde bu üniversitede görev yapan nezih, temiz, onurlu öğretim üyeleri, çalışanlar ve dürüst, temiz, efendi talebeler bu pislikten, bu lağımdan kurtarılmalıdır. Bu bir insanlık borcudur. Eğer güçleri yetmiyorsa artık adı kirlenen o üniversiteden ayrılmalıdırlar. Gerek bu lezbiyenler ve ibneler klubünü kuran, gerek ona onay veren okulun psikolojik danışmanlık birimi, Allah sizin yüz milyar kere belanızı versin. Sizler değil insanlığın, hayvanlığın bile utancı, yüzkarası, adi, aşağılık insanlarsınız. Sizlerden tiksiniyor, sizlerden nefret ediyoruz. Gazetede çıkan bilgileri okuyup da üzülmeyen, ıstırap çekmeyen, acı duymayan ne kadar sorumlu ve sorumsuz insan olursa Allah milyar kere onların da belalarını versin.

Sapıklar, lezbiyenler, ibneler, rezil yaratıklar, sizler de bu üniversiteyi, bu şehri ve Türkiye’yi terkedin. Sizler Allah’ın ebedi lanetine müstehak olan lanetlik yaratıklarsınız. Şehit kanıyla sulanan bu mübarek topraklarda ne işiniz var. Sizlerden utanıyor, tiksiniyor, iğreniyoruz. Bu satırları okuyup da bilgiç bilgiç, ukala ukala sırıtıp, “Efendim, onlarınki de bir görüş, bir yaşam tarzı., hoşgörelim” diyenlere de omuz silkip geçenlere de yüzbinlerce lanet olsun.

Kıymetli yavrum, bir üniversitemizde böyle bir klubün kurulması beni o kadar üzdü ki, şu andan itibaren yaşama gücümü kaybettim. Dünyam yıkıldı. Dualarını beklerim. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :