Ârif ve olgun insan, hayatın mânâsını anlayan, insanlara sevgi, saygı, şefkat, anlayış ve hoşgörü ile bakan kişidir. Ken­dimizin olmayan boş ve anlamsız hayatlar yaşıyoruz. Hayatın pozitif ve negatiften meydana gelen bir sentez olduğunu bil­meden, yaşadığımız olayları anlamamız, o insanlara doğru, ger­çekçi bir yorum götürmemiz imkânsızdır. Bu hayatın, varoluşun diyalektiğidir. Bilirsiniz, konserden önce akort yapılır. Bu sıkıcı başlangıca katlanmak zorunludur. Bunun gibi mânevî hayatı­mızın da akorda ihtiyacı vardır. Modern yaşayış, saygıyı, ince­liği, nezaketi ve zarafeti yok ediyor. Çünkü hızlı yaşayış, mânâ güzellikleri ile beslenecek imkânı insanlara bırakmıyor. İnsan gıdasını alacak zaman ve mekâna ulaşamıyor.

Sabri Tandoğan