Efendim, sizin yazılarınızı okurken yaşadığım mânevi lezzet için önce Rabbime sonra da size çok teşekkür ederim. Derin bilgi birikiminiz, engin tecrübeleriniz biz gençler için vazgeçilmez, çok etkili nasihat hükmünde... Günümüzde gençliğin içler acısı hali malûm ortada. Benim de dahil olduğum bu karamsar tablonun çıkmazına ışık yaktığınız, sorularımızı dikkâte alıp cevapladığınız için şükürden acizim... İzninizle meramımı anlatayım.

Ekonomi bölümü ikinci sınıf öğrencisiyim, tembellik ve atalet üzerime karabasan gibi çökmüş durumda. Öyle ki çok uyuyor, boş konuşuyor, görev ve sorumluluklarımı yerine getiremiyorum. Tasavvufa gönül vermeme rağmen en ufak bir disiplin altına dahi giremiyor, nefsimin her seferinde kurbanı oluyorum. Derslerimin kötüye gitmesine rağmen silkinip kendime gelemiyorum. Her geçen gün büyüyen yaşıma paralel akli melekelerimin artıp olgunlaşması yerine daha da bir küçük –sorumluluklardan kaçan– tembel biri oluyorum. Nasıl toparlanıp kendime gelmeliyim? Ne yapmalıyım da ataletten kurtulmalıyım? Ciddi anlamda bir an önce kendime gelmeliyim. Ömrü insanlığa hizmetle geçmiş, çalışkan, disiplinli olan sizden yardım istiyorum. Belki de sizden gelecek bir formül hayatımda ciddi bir değişikliğe yol açar diye ümit ediyorum duanızla...