En derin hürmetlerimle.

________________________________________
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz’nin cevaben yazdıkları :

Kıymetli yavrum,

Neden kendi o güzel, o temiz, o pırıl pırıl dünyanı yaşamıyorsun da başkalarına kafayı takıyorsun. Başkalarından bize ne yavrum? Ailede olsa bile yine bize ne? Herkes kendi dünyasını yaşayacak. Herkes kendi manevi dünyasını kendi koruyacak. Ben çocukken radyoda bir şarkı söylenirdi: “Bir neş’e yarat hasta gönül, sen de biraz gül”. Çocukken beni bu şarkı uzun uzun düşündürürdü. Bir nevi hayatın özeti gibi gelirdi bana.

Değerli yavrum, biz kimseden sevgi, saygı, ilgi beklemeyeceğiz. Ama kendimiz var gücümüzle sevgiye, saygıya, ilgiye layık olmaya çalışacağız. Benim bildiğim bu yavrum. Başkaları şöyle olmuş, böyle olmuş bize ne? Eşimiz ruhsuzsa, duygusuzsa, çam yarmasıysa onu bir ömür boyu taşımaya da hiç mecbur değiliz. Neden biz de Peygamber gibi hicret etmeyelim. Şartlar gerektiriyorsa, eğer bu hödükler, bu insan azmanları akraba ise aramazsın sormazsın, gidip gelmezsin olur biter.

Sevgili yavrum, en alış veriş için bir dükkana gitsem, o dükkanda güler yüz görmezsem, sevgi, saygı görmezsem bir daha o dükkana uğramam. Olay böyle yavrum. Yanlız ben böyle problemleri gözünde büyütüp onun altında ezilme olayını asla kabul etmiyorum. Yaşayacaksak insanca, efendice, medenice yaşayalım. Öleceksek yine efendice, yiğitçe ölelim. Şu şöyle bu böyle diye başkalarından dert yanmayı asla kabul edemem. Jean Paul Sartre, “Başkaları cehennemdir” diyordu. Kusura bakma yavrum, ölüm bahasında olsa başkalarına esareti kabul edemem. En yakın akraba bile olsa içine tükürürüm böyle akrabalığın. Bırakalım herkes gönlünce yaşasın. Ben kimseyi sevmeye mecbur değilim. Kimse de beni sevmeye mecbur değil. İşte o kadar.

Sevgili yavrum, ben seni çok mutlu, çok neşeli, cıvıl cıvıl görmek istiyorum. Sen, bütün mutluluklara, bütün güzelliklere layık bir insansın.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.