Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları:

------------------------------------------------------------------------

Kıymetli yavrum,

Bu yüksek sesle konuşma meselesi ne yazık ki toplumumuzda kanayan bir yara gibi. Evlerde, işyerlerinde, dolmuşta, otobüste o kadar çok yüksek sesle konuşan var ki, bazen insanı canından bezdiriyor. Dört beş masalı bir dönerciye, bir pideciye gidiyorsunuz, sesler sizi canınızdan bezdiriyor. Bir matematik profesörü arkadaşım anlatmıştı. Japonya’da bin kişilik bir lokantaya gidiyor. Hayretler içinde kalıyor. Düşün yavrum, bin kişi yemek yiyor, çıt çıkmıyor. Bizde on onbeş kişilik bir yerde gürültüden oturulmuyor. Bu bir eğitim ve kültür meselesi. Bazen insanın canından bezdiği oluyor. İnsanın feryat edeceği geliyor, “Ben sizi dinlemeye mecbur muyum” diye. Aslında bu yüksek sesle konuşan insanlar çevrelerinden daima eksi puan alıyorlar. İnsanları kendilerinden uzaklaştırıyorlar. Hayatta her şey gibi konuşmak da bir görgünün, bir yetişmenin sonucu. Hazret-i Musa firavunu Hak’ka davetle görevlendiriyor. Cenab-ı Hak, “Ya Musa” diyor, “firavunla konuşurken yumuşak ve tatlı söyle”.

Yüksek sesle bağıra bağıra konuşmak görgüsüzlüğün, ilkelliğin göstergesi oluyor. Hepimizin çok dikkâtli olması lâzım.

Sevgili yavrum, sana iyi günler diliyor, selâm, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun