BİR ABİDE ŞAHSİYET: SABİHA TANDOĞAN (SABRİ BABAMIZIN MUHTEREM ANNELERİ)
Efendim,
Annem, gerçekten olağanüstü bir insandı. Bir ehl-i tevhiddi. Bir mutasavvıftı, bir yaşama sanatı ustasıydı. Ve sade bizler için, çevresi için, Türkiye için değil bütün dünya insanları için örnek bir insandı. Nur içinde yatsın. Allah’ın rahmeti, Peygamberin şefaati üzerine olsun. Bir ömür boyu onu hep kendime rehber aldım. Benim için örnek alınacak, izinden gidilecek örnek bir insandı. Çocukluğundan itibaren büyük acılarla kavrulduğu halde bir kere bile hayattan, insnlardan şikayet etmedi. Bir çocuk kendisi kırsa “eh, küçüktür, ne bilecek” der, affederdi. Bir genç kızsa “O şimdi gençliğinin doruğunda, kendi nefsiyle boğuşuyor, ne bilecek” der affederdi. Bir orta yaşlı kırsa “Zavallı, şimdi hayat problemleriyle boğuşuyor, biz ona hayır dua edelim, biz yardımcı olalım” der, affederdi. Bir yaşlı kendisini kırsa “Yazık, zavallı, aklı gel git olmuş” der, affederdi. Kimseyi kırmadı, kimseye kırılmadı. Kendisini kıranları sürekli affetti. “Niye öbür tarafa o yükü taşıyarak gideyim”, derdi. Hayatında bir kere bile bedbin, karamsar olmadı. Hep, müspet konuştu. Hep, iyiden, doğrudan , güzelden yana oldu. Pozitif düşünmek sanki onun kişiliğinin ayrılmaz bir vasfıydı. Ömür boyunca sevdi, sevildi ve bir nur abidesi olarak Hakka göçtü. Allah’a, Peygambere ve Abdülkadir Geylani Hazretlerine herzaman aşkla bağlı kaldı. Onlarsız zamanı geçmedi.
Rahmetli Samiha Ayverdi Hanımefendi, rahmetli annem gibi yaşayan insanlar için “Abide Şahsiyetler” sıfatını kullanırdı. Rahmetli annem de onlardan biri idi. Namsız, nişansız, yüceler yücesi bir insandı. Yirmiyedi mayıs’da Hakka göçtü. Kabri nur, mekanı cennet olsun. Bizler de onu Fatihalarla, Yasinlerle, Hatimlerle analım, dualar edelim.
Kıymetli yavrum, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.