Değerli Büyüğüm, Sabri Amcacığım,
Nasılsınız? Ellerinizden öperim. Size danışmak istediğim bir konu vardı. Benim Sabri Amca bir arkadaşım var. Onun hakında üzülüyorum ve yardımcı olmak istiyorum. Siz ne önerirsiniz?
Bahsettiğim kişinin ruhen çalkantılı bir hali var sanırım zaman zaman depresyona giriyor. Fakat bu halini saklamaya çalışıyor çok nadir bana çok az bahsettiği zamanlar oldu. Kendisine karşı hiç sevgisi yok ve sanırım kendini hiç sevmediğinden kendiyle başbaşa kalmak ve yalnızlık en büyük korkusu. Biraz araştırdım psikolojik rahatsızlıklarda "borderline" kişilik bozukluğuna benzer davranışları oluyor. Yalnız kalacam diye değmeyecek kişilere yüz suyu döküyor ama kimsenin pek de umrunda olmuyor.
Sık sık yalan söylemek gibi hiç sevmediğim huyları var. Allahı sevdiğini söylüyor ama dini konularda zayıf ve kimi ahlaki konularda hayatında çirkinlikler yaşamış. Ben ihtiyacı olduğunda karşılık beklemeden iyilik yapmaya çalıştım kendisiyle ve Allah'la arasını düzeltmeye çalıştım eskiye göre iyileşme var ama bende sabır azaldı bazen kullanıldığımı düşünüp uzaklaşmak istiyorum ama bende bir köşeye bırakırsam büsbütün kötüye gidecek diye korkuyorum.
Şu ana kadar hiç kırıcı konuşmadım kendisiyle barışık olsun diye hep hakkında olumlu konuştum ama doğru mu yapıyorum bilmiyorum. Böyle bir insana nasıl davranmalı? Eksiklerini hatalarını kırmadan nasıl söylemeli? Kendime zarar vermeden nasıl daha iyi bir insan olmasına katkıda bulunabilirim? Uzak durmam benim adıma daha mı iyi olur?
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Kıymetli yavrum, 1-) Onunla sadece Allah rızası için konuş. 2-) Hatalarını tatlı ve yumuşak bir sesle uygun kelimelerle, saygı ve edeple ona söyle. 3-) Nasıl davranılması gerektiğini anlat. 4-) Bütün bunlara rağmen yine bildiğini okursa bir “Merhaba” bırak arada, ondan uzaklaş.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.
Geri Dön