Maalesef, imam-hatiplerimiz hâlen daha bu ihyâyı gerçekleştirmekten çok uzaktırlar bana göre..

Bu yüzden, kürsülerimiz -özellikle Cuma namazı öncesinde- cemaat üzerinde bir "müsekkin ilaç" etkisi yapmaktadır.. Kim bilir kaç insan, uyumaktadır ve vaazın ardından namaza abdestsiz durmaktadır..

Keşke, hocalarımız ne söylediklerine ve nasıl söylediklerine vâkıf olabilmek için bir defa -Allah için- vaazlarını kayda alsalar ve sonra kendilerini bir dinleseler.. Acaba, kendilerini dinlemeye tahammül edebilirler mi??

Kürsü, benim de yıllarca -muhtelif vesilelerle- tecrübe ettiğim bir alandır.. Şahsen, kendimi çok dinlemişimdir.. Bizi dinleyenlerin gözlerinde yakaladığımız parıltılar da, Cenâbı Allah'ın bir lutfu olarak hiç eksik olmamıştır...

Bugün okuduğum bir haber, -nice zaman sonra- beni çok mutlu eden bir çalışmadan bahsediyordu..

Merhum Yahya Kemal'in "Süleymaniye'de Bayram Sabahı" hissettiklerini hissettirdi bana..

"Ulu mâbed! Seni ancak bu sabah anlıyorum;
Ben de bir vârisin olmakla bugün mağrûrum;
Bir zaman hendeseden âbide zannettimdi;
Kubben altında bu cumhûra bakarken şimdi,
Senelerden beri rüyâda görüp özlediğim
Cedlerin mağfiret iklîmine girmiş gibiyim.
Dili bir, gönlü bir, îmânî bir insan yığını
Görüyor varlığının bir yere toplandığını;
Büyük Allah'ı anarken bir ağızdan herkes
Nice bin dalgalı Tekbîr oluyor tek bir ses;
Yükselen bir nakaratın büyüyen velvelesi,
Nice tuğlarla karışmış nice bin at yelesi!"

Evet, Efendim; haber İstanbul'da vazife yapan bir camii imamının güzel faaliyetinden bahsediyor.. Hocamız Sn. Ahmet Yüter...

Diğer taraftan, yazar Yavuz Bülent Bakiler de bir makalesinde aynı konuya temas ediyor...

Ahmet Yüter'lerin çoğalması niyazıyla...

Gönülden selam ve saygılarla,

Kardan Adam

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın “Kardan Adam”,

Efendim, öneriniz ne kadar güzel. Gerçekten insanlar bir kendi seslerini dinleyebilseler. Ben asıl meseleyi inancın dilde kalıp gönüle inememesinde görüyorum. Bu yüzden çok şey kaybediyoruz. Şair ne güzel söylemiş:

“Onlar ki verirler laf ile dünyaya nizamât

Bin türlü teseyyüp bulunur hanelerinde”

Kalben inanan insanla, inanmayan insanın arasındaki fark daha ilk kelimelerden itibaren ortaya çıkıyor.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Makamı Âli Olsun.