Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,

30.3.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, Mesnevi’den anlattığın bu hikaye iki yıl önce Hulki Cevizoğlu’nun programını hatırlattı. Kendini aydın sayan, herkesten üstün sayan, herkese tepeden bakan bu bedbaht, zavallı birtakım ne idüğü belirsiz insanlara Mevlana’ya küfrettirdi. Hakaret ettirdi. Sonra O’nu sevenler söz hakkı isteyince utanmazca, arlanmazca, hayasızca, çok çirkin bir şekilde yüzkarası bir cevap verdi. Ve borusunu (küfür, hakaret ve iğrençlik dolu bu borusunu) tek taraflı olarak öttürdü. Eh, Hulki Efendi, bu dünya sana da kalmayacak, yarın bu yaptığın çirkinliğin, haksızlığın, adaletsizliğin bedelini nasıl ödeyeceksin? İnsanlar bir şaşkınlık içindeler. Ne halt ettiklerini kendileri de bilmiyorlar. Hayatta hiçbir hesap faturası ödenmeden kimsenin yanına kalmayacak. Acaba o çok ukala, o çok dangalak Hulki Efendi oturup Şefik Can Hoca’dan Mesnevi tercümesini okusa nasıl utanç içinde kalacak, nasıl yüzü kızaracak, farkında bile değil. Ama ister olsun, ister olmasın o hesap sorulacak.

Kıymetli yavrum, yarın ilahi mahkeme önüne çıkmadan herkesin önünde utanç içinde yüzümüz kızarmadan biz kendimizi muhakeme edelim. Kırdığımız kalpler için af dileyelim. Gerekirse ellerini öpelim. Gerekirse ayaklarını öpelim. Öteki tarafa bir hesap bırakmayalım. Öyle bir gün gelecek ki af dileyecek, özür dileyecek imkan da bulamayacağız. Yol yakınken ne bekliyoruz?

Aman yavrum, dikkatli olalım, çok dikkatli olalım. Sırtımızda yüklerle mana alemine gitmeyelim. Allah cümlemizin yardımcısı olsun. Allah cümlemizi borçlarımızı bu dünyada iken, yaşarken, ödemek imkanına kavuştursun.

Selam, sevgi saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :