.
Kıymetli yavrum,
Mütemadiyen nefsimize sövüp sayacağımıza, ona hırçın ve kaba muamelelerde bulunacağımıza bütün gücümüzü pozitife doğru çevirsek, Kur’an-ı Kerim’i, Hadis-i Şerifleri, Sünnet-i Seniyye’yi derinliğine anlamaya çalışsak. Bütün gücümüzü burada kullansak. Sonra öğrendiklerimizi yaşamaya çaIışsak. Öğrendiğimiz güzellikleri aile hayatımıza, iş hayatımıza, sosyal hayatımıza getirebilsek. Onlarla amel etsek, daha güzel olmaz mı? O zaman hayatımıza renk gelir, ışık gelir, güzellik gelir. O zaman aile hayatında da, iş hayatında da başarılı oluruz. Sosyal hayatımızda sevilen, sayılan, aranan, özlenen, el üstünde tutulan güzel bir insan oluruz. Nihayet varmak istediğimiz en büyük hedef, dünya hayatımızın da, âhiret hayatımızın da bir cennet olması değil mi? Bunlar herkes için erişilmesi mümkün olan hedefler. Ama önemli olan arabamızı doğru kulvarda sürebilmek. Bir insan düşünün. Herkese karşı sevgi dolu, saygı dolu, edep ve incelik dolu. Çok çalışkan. Onun için bir işin yapılmasında en müsait zaman içinde bulunulan an. Her an hizmete hazır. Mütemadiyen çevresine bakıyor, kime, nerede, nasıl, ne zaman iyilik yapabilirim diye. Mütebessim, yüzünde hep bir saygı ifadesi var. Böyle bir kimse çevresinde sevilmez mi, el üstünde tutulmaz mı? Aranıp, özlenmez mi?
　
Bugüne kadar şu veya bu şekilde yanlış yaşamış olabiliriz. Hayatımıza karanlık sayfalar yazmış olabiliriz. Ama Mevlânâ ne diyor;

“Dün, dünle beraber geçip gitti cancağızım,
Bugün yeni şeyler söylemek lâzım.”
Büyük Yunus;
“Her dem taze doğarız,
Bizden kim usanası”

diyor. Biz de yeni doğan günle beraber hayata yeniden, yeniden başlasak. Hiçbir şey olmamış gibi yeniden. İyi adına, güzel adına, temiz, asil, büyük, yüce olan adına yeni başlangıçlar yapabilsek. Dünü bıraksak, yarını unutsak, sadece bugünü, yaşanılan ânı ihya edebilsek.

“Ve bir an yaşıyorum,

Bütün bir ömre bedel”
diyebilsek.

“Aşk gelicek, cümle eksikler biter”
deyip sonra;

“Gelin tanış olalım,
İşi kolay kılalım,
Sevelim sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz”

diyebilsek. O zaman hayat daha güzel, daha renkli, daha ışık dolu, daha yaşanmaya değer olmaz mı?

Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.