Efendim,

En son mailler içimde  güzel ülkemizle ilgili onun ebedi müslüman ve çizilmiş sınırları içerisinde huzurla yaşayabileceği umudunu verdi.Çünkü; sadece bu siteye bile bu kadar kıymetli, bilgi sahibi, içlerinde Allah sevgisi , vatan sevgisi olan insanlar kuşlar gibi gelip faydalı , iyi, güzel ve mantık dolu düşüncelerini bırakıyorlarsa ve benim gibi insanların da bu kıymetli yazıları okuyarak tek yürek olmalarına sebep oluyurlarsa o zaman umutvar ol diyorum kendime. Bu son mailler çağa düşülmüş tarihi notlardır bence. İlerde bir devri aydınlatacak nitelikteler.O kadar güzel saptamalarla  ve bilimsel izahlarla yazmışlar ki bunlar birer belge niteliğinde. Cevaplarınızı bir daha bir daha okudum. Günümüzü yaşanan olaylardan örnekleyerek reçetesini öyle bir sunmuşsunuz ki. Allah sizden razı olsun. Benim çocukluğumda ders kitaplarında aile ilişkileri o kadar sıcacık resmedilirdi ki soba başında  tertemiz başörtüsüyle ailesine örgü ören nur yüzlü anneanneler, babaanneler köşede kıvrılmış kedi, baba koltukta kitap veya gazete okur anne mutfakta yemeklerle meşgul ve beraber yenilen sofralar.Bu fotoğraf nakşedilirdi beyinlere. Anneannemin  gelip bizde kalmasını iple çekerdim.Ne şanslıymışız tv seyreden aile resimleri yoktu o zamanlar .Ailenin birliği, önemi işlenirdi.Ömer Seyfettinler, Kemalettin Tuğcular , v.b.hikayeleri ile  hayat dersleri verirlerdi. Veya ben bunları okumayı çok severdim diyeyim.Üniversite yıllarımda bunların toplumda ajitasyona sebep oldukları eski türk filmlerinin ve bu tür hikayelerin romanların toplumu uyuttuğu insanları romantizme sürüklediği daha bir sürü sözümona bilimsel yaklaşımlar  duymaya başlamıştım. Şimdi diyorum ki o yıllardan hep sinsi sinsi yabancı kültür bize bilimsellik adına  aşılanmaya başlanmış. Halbuki örneğin Ömer Seyfettin' nin "pembeli incili kaftan" hikayesi  bir milletin şerefinin korunmasının önemini o kadar güzel iç titreterek anlatır ki. Biz bunu ilkokulda ders olarak işledik.Bu sadece bir tane örnek daha neler var malum. Bugün itibariyle artık kendimi bir kuşağın temsilcisi olarak değerlendirdiğimde ve de milli eğitim değil Milli Öğütüm Bakanlığının icraatlarını okudukça medyanın öğretilerine baktıkça yeni neslin büyütüldüğü değer yargılarının üzüntüsü içinde kalıyorum. Yangın alt katlardan yükseliyor diyorsunuz. Bu bağlamda herkes kendi evine dönüp bakmalı akrabalarına bakmalı en yakından başlamalı yani bilen bildiğini aktarmalı ve de takip etmeli galiba. Ben de mum yakmak istiyorum. Çok kıymetli büyüğüm, birey bazında neler yapabilirim lütfedermisiniz. Sonsuz hürmetlerimle............

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :