Hz.Peygamber anlatıyor:

Bir zat, din kardesini ziyaret etmek icin yola cıkmıstı. Allah o kimsenin gececegi yol üzerine bir meleğini gönderdi.Melek insan sekline girdi ve onu beklemeye basladı.

Zat'ın yolu, meleğin yanına varınca melek ona sordu:

"Nereye gitmek arzusundasın?"

"Su köyde bir din kardesim var, onu ziyaret edecegim." dedi zat.

"Sana vermek icin hazırladıgı bir hediyesi var da onu almaya mı gidiyorsun?" dedi melek.

Zat : "Hayır,O'nu sadece Allah icin seviyorum da o yüzden ziyaretine gidiyorum."

Bu cevap üzerine insan seklindeki melek,o zata söyle dedi:

"Ben Yüce Allah'ın sana gönderdigi bir elciyim.Sunu iyi bilesin ki, sen O kişiyi nasıl sevdin ise Rabbin de seni öyle sevdi."

Efendim, gecen gün buyurmustunuz "Bizim aramızdaki sevgi Allah'ın dilemesi, ne sizin, ne benim" diye. Işte ben de size, bize hazırladıgınız hediyeniz olan gönlünüzü almaya, ona girmeye geliyorum. Ben sizi nasıl sevdimse, Rabbim de beni öyle sever inşaallah. Ellerinizden, saygıyla öpüyorum.

Ayla Belen

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Ayla Belen,

Kıymetli yavrum, mailin yepyeni güzelliklere açılan bir kapı. Hayatta en güzel şey insanların Allah rızası için birbirlerine sevgi, saygı duymaları. Öteden beri değişmeyen bir kanaatim vardır. Sevgi, tek taraflı olmuyor. Hani, yerli filmlerde, romanlarda sık kullanılan bir tema vardır. Tek taraflı sevgi diye. Açık söyleyeyim, ben buna inanmıyorum. Bu, sadece bir vehimden başka birşey değildir. Sevgiler karşılıklı olur. Hayatın en güzel olayı sevgidir. İnsan sevgiyle varoluşunun bilincine erer. İnsan, sevgiyle büyür, yücelir, güzelleşir. Şahsiyetini bulamayan insanları inceleyin onların hayatında sevgi yoktur. Onlar ne sevmiş, ne de sevilmişlerdir. Dikkat buyurun kainatın, bütün zamanların en büyük şairi Yunus Emre sadece sev demiyor, “sevelim, sevilelim” diyor. Ben bazı çok büyük sevgilerin ilahi menşeli olduğuna inanıyorum. Orada insanlar ilahi bir planla biraraya geliyorlar. O zaman iki tarafa da düşen en büyük görev bunun üzerinde çok büyük bir hassasiyetle, edeple, saygıyla durmak. Tabir caizse o sevginin üzerinde titremek. Bugünkü insanların neden bu kadar tatsız, tuzsuz, neşesiz, huzursuz, sıkıntılı olduklarını anlamak için biraz dikkat yeterlidir sanırım. Yaşantılarında sevgi yok da onun için. Siz onlara sevgiden bahsettiğiniz zaman gözlerini iri iri açıyorlar. Ne diyor bu insan der gibi. Bilmiyorlar, yaşamıyorlar. Allah sevgimizin büyüyüp, büyüyüp yücelmesini, insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle, eşyasıyla ve cemadatıyla bütün kainatı içine almasını, Muhammedi bir aşkla tek istisna olmadan bütün kainatı kucaklamasını nasip etsin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Onun ve Hakka Göçen Ailesinin Aziz Ruhlarına Fatihalarla.