SABRİ BABA'DAN MEKTUP VAR
SEVGİ ALINMAZ, SEVGİ VERİLİR
Kıymetli yavrum,
Neden sevgiyi çevrenden arıyorsun? Allah, Peygamber varken, Kur’an ve Hadis varken niye başkalarından bekliyorsun? Hepimiz sevgi yoksunu değil miyiz? Daha ilkokul sıralarından başladım, bugüne geldim. Hep sevgiyi ben verdim. Hem de nasıl verdim. Ölesiye. Ama bir iki kişi hariç kimseden karşılığını bulamadım. En ufak bir sıkıntım olunca çevremdeki insanlar uzaklaştılar. Beni cami avlusuna bırakılan bir çocuk durumuna getirdiler. Ama kimseye gücenmedim. Kimseye kırılmadım, kimseye darılmadım. Bizim görevimiz sadece sevmek. Sonra yine sevmek. Sonra yine sevmek. Hayat bu yavrum. Bir tek gerçek var: Allah rızası için sevmek, Allah rızası için hizmet etmek. Bunarın karşılığında bir teşekkür bile beklemek bizim için adi, aşağılık bir davranıştır. Lütfen yavrum, çevrendeki insanları sev. Ölesiye sev. Onlara hizmeti aşk haline getir. Ötesini düşünme. Daima mütebessim ol. Sesin daima yumuşacık olsun. Hareketlerin ince, zarif, kibar olsun. Öleceğini bilsen yine surat asma. Düşün ki çevren meleklerle dolu. Her hereketin, her kelimen Allah’ın ekranına kaydoluyor. İlahi mahkee kurulduğu zaman herkes kendi hayatının filmini seyredecek. Yeter ki o ekranda olumsuz hiçbir şey olmasın. Gülten Akın ne diyor: