Çok Kıymetli Büyüğüm ve Sevgili Gönül Dostları,

      Bahar mevsiminin bütün güzelliği ile yaşandığı şu günlerde dallar bahar çiçekleri ile donandı çok şükür. Pembe, beyaz bahar dalları ruhumuzu okşayan tablolar çiziyor. Dallarında yaşayan kuşlar sevinçle bahar şarkıları söylüyor, her şey yeniden uyanıyor; coşkuyla, sevgiyle...Tabiat cömertçe bütün güzelliğini sergiliyor. Kırlarda yaşayan ve büyük bir hasretle bahar yağmurlarını bekleyen otlar, mavi mineler, mor menekşeler, çimenler... yağmur damlaları ile yıkanıyor. Çamların dallarından süzülen yağmur suları yavaşça toprağa düşüyor...Komşu apartmanın bahçesindeki kayısı ve erik ağaçları çiçek açtı, kuşlar her sabah dallarında neşeli şarkılar söylüyor. Bahçenin bir köşesinde ulu bir çam ağacı hafif rüzgarda nazlı nazlı sallanarak yoldan geçenlere el sallıyor sanki. Ağaçların altında tahtadan yapılmış bir masa ve oturaklar da var.Bahçenin içinden giriş katlardaki dairelere giden ince birde yol var. Bu manzara bana masal kitaplarını süsleyen resimleri hatırlatıyor nedense. Bu manzarayı bahçe duvarına komşu minik bir evi hatırlatan ekmek  büfesi tamamlıyor. Günün belli saatlerinde insanlar büfenin önünde uzun kuyruklar oluşturuyorlar. Bahçenin önünden geçen caddede ise gürültüyle homurtuyla yolalan otobüsler, otomobiller ve iş makineleri...

       Geçen günlerden birinde yürüyüş yapmak için sabah erkenden dışarı çıktım.Yol kenarındaki apartman bahçelerinde çimenlerin arasında açmış mavi mine çiçekleri hasır gibi bahçeleri süslemişti. İnsanların tabiattan uzaklaştıkça kendisine de yabancılaştığını düşündüm bir an. Evet,tabiattan uzaklaştıkça estetik anlayışımızı, hassasiyetimizi de yitiriyoruz galiba. Üst üste yığılmış beton binalar arasında görebildiğimiz minicik yeşil alanlar, bir vaha gibi...Oysa bazı ülkelerde hastane, okul gibi özel binalar şehrin gürültüden uzak bölgelerinde inşa edilirmiş, çocuklar ve hasta insanların hassasiyeti düşünülerek.

      Bazen caddelerin lagar kapaklarının altından akan suyun sesini, köyde akan bir derenin şırıltısına benzetip mutlu olurum. Hatta bazen o sesi dinlemek için oyalandığım bile olur.

     Biraz evvel akşam oldu,hava yağışlı. Yağmur suları binaları, caddeleri yıkıyor. Dışarıdaki  ezan sesi de ruhlarımızı...

     Sevgili Babacığım ve gönül dostu kardeşlerim,bütün günlerinizin bahar coşkusu içinde geçmesini  diler, siz kıymetli büyüğümün mübarek ellerinden öperim. Bu aciz kuluna böyle güzel bir ailenin üyesi olabilme mutluluğunu yaşatan Allah'a şükürler olsun. Allah'a emanet olun.

     Müsaadenizle... 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :