CEVAP: Sabri Tandoğan Efendi Hz:

Onlara direkt hitap edebiliriz yavrum. Meselâ Hacı Bayram’a gittik. Türbenin önünde durduk. Hacı Bayram Hazretleri’nin ruhuna bir Fatiha okuduk. Veya bir Ya-Sin okuduk. Ellerimizi açtık, doğrudan doğruya ona gönderebiliriz. Çünkü onu Hacı Bayram Hazretleri doğrudan doğruya alır. Meselâ Kastamonu’daki Şaban-ı Veli Hazretleri, İstanbul’daki Eyüp Sultan Hazretleri. Onlar büyük sultanlar, doğrudan doğruya alırlar. Yunus, Mevlana... Alırlar.

Bir gün rahmetli Nezihe Araz anlatmıştı bana, Nezihe Araz’ı herhalde içinizde tanımayan yoktur. Anadolu Evliyaları’nın yazarı… “Yunus Emre’nin hayatını yazıyorum, bir yerde takıldım” diyor, “Bir türlü gitmiyor. Acaba, bu nasıldı, bu nasıldı... Çıkamıyorum işin içinden, kalemim durdu.” diyor. O anda Nezihe Araz diyor ki, “ne olur şimdi Yunus Emre burada olsa da, bana bunun hakikatini söylese.” Böyle yürekten bir dua ediyor. Biraz sonra kâğıtlardan başını kaldırıyor, bakıyor masada karşıda Yunus Emre oturuyor. “Buyur kızım, ne istiyorsan sor, anlatayım.” diyor. “Tüylerim ürperdi.” diyor, hemen kendimi toparladım, “Efendim şu hususta bir tereddüdüm var, size karşı bir hata yapmaktan çekiniyorum, beni bağışlayın.” diyor. O meseleyi Yunus Emre anlatıyor. Sonra kayboluyor.

Bir de Danıştay’dan bir arkadaşım anlatmıştı. Arnavut İsmail Bey, Mevlâna’yı okumuş, çok sevmiş, ziyaretine gitmiş. Ruhuna okumuş. Sonra, içinizde Konya’yı bilenler bilir, orada Alâattin Tepesi’nde, banklar, ağaçlar vardır. Oturmuş orada. “Ya Rabbi” demiş, “Şimdi yanımda Şems Hazretleri otursaydı, gidip elini öpseydim, ona sorular sorsaydım.” demiş. Şöyle başını çevirmiş bakmış, Şems Hz.leri yanında oturuyor orada.

İsmail Bey bir korkmuş, tabanları yağlamış. (Gülüşmeler) “Bütün Konya bana bakıyordu.” diyor, trafik durmuş, herkes durmuş, koca yaşlı başlı adam... Bunu anlatırdı, ahh… “Ben bu eşekliğimi nasıl telafi edeceğim.” derdi.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.