Sayın Sema Hanım,

7.4.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, daha önce görüştüğümüzü hatırlıyorum. Ne yazık ki bazı erkekler, bazı kadınlar körü körüne, aptalcasına, manyakçasına ailelerinin esiri oluyorlar. Onlar, anneye, babaya, büyüklere saygıyı bir kölelik ilişkisi olarak algılıyorlar. Bu çok yanlış. Tamam, annemize, babamıza sevgide, saygıda, edepte kusur etmeyelim. Ama onlar oğullarının veya kızlarının evliliğini kendi kör, kendi rezil egolarının tatmini için bir koz olarak kullanıyorlarsa onlara da bu imkanı vermeyelim. Ben senin yerinde olsaydım, benimle barışmak isteyen eşime derdim ki “Gel, biz ayrı bir şehirde oturalım. Ama, o durumda dahi sen, boynundaki zincirleri parçala, hür ol, müstakil ol, erkek gibi ol, adam gibi ol. Ben hata ettiğim zaman mertçe, yiğitçe benim hatalarımı söyle. Ama annen, baban saçmaladığı zaman aptalca boyun eğme. Haksızsalar bunu yüzlerine karşı yiğitçe söyle. Bunu yapabilecek misin, doğru cevap ver” derdim. Tabi, aranızda olup bitenleri en ince nüanslarıyla bilemem, yüz yüze de olsak diyeceklerim bunlardan ibaret. Artık karar senin.

Yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :