Nasilsiniz efendim, iyisinizdir insallah. Rabbim yardimciniz olsun, saglik ve afiyet versin insallah. Islerinizde, calismalarinizda kolayliklar diliyorum, yeni yazilariniza kavusmak arzusu ile Saygi ve hurmetler....

****
Dun aksam kizlarin kitapligini duzenlemeye karar verdik.Acele ile alinip geri koyulan kitaplar ve dergiler yuzunden epey karismisti ortalik. Bir taraftan raflari duzenliyor, bir taraftan da sohbet ediyoruz. Bir ara gozum arkada kalmis bir zarfa ilisiyor. Acip bakiyorum iki yil once yaz tatilinde cekilmis resimler. Aslinda resimleri her zaman duzenleyip albume yerlestirir , sonrada altlarina tarihlerini yazip cesitli notlar duserim. Nasil olduysa bu zarf unutulmus demek ki..Tek tek bakiyorum hepsine . Birkac tanesinde Sedacigimin guler yuzu ile karsilasiyorum. Birden onunla ilk konustugum an geliyor aklima…

Uc yil once bu gunlerdeydi….Annemi aramistim cep telefonundan. Telefon acildiginda farkli, genc bir ses isitmistim. Caglayan sular kadar temiz ve berrek bir ses…. “Ablacim nasilsin? Seninle konustuguma sevindim. Fikriye annem mesgul de telefonu ona uzatacaktim , baktim senin adin var ben konusayim dedim. Kizlar nasillar, Olgun abim nasil ? Ne zaman geliyorsunuz? Cok ozledik sizi……” durup dinlenmeden siraliyiverdigi kelimelerin hizina yetismeye, kim oldugunu anlamaya calistim bir an. Sonra hemen toparlandim. Fikriye annenin cocuklarindandi , Seda. “Tesekkur ederim canim, insallah bir iki aya geliriz, gorusuruz….” Diye surdurduk konusmamizi… Hayatta hic o kadar billur gibi, neseli coskulu bir ses duymamistim. Insani, adeta icine cekip goturuyordu… Sanki on yillardir tanisiyormuscasina rahatti.. O gunden sonra arada konustuk, mesaj yolladik birbirimize Seda ile… Bazen “Fikriye annemin misafiri var yardima geldim” diye yaziyordu…”bazen bu gece Fikriye annemde kaldim, sizden bahsettik.” Diyordu. Yazin birlikte neler yapabilecegimizi planliyordu… Inanilmaz derecede sevgi doluydu…

Yaz tatilinde gorustuk sonunda Birlikte gezdik, oturduk, sohbet ettik. Sanki evimizin kizi gibiydi … Seda, Onkodayin uyelerindendi .. Orada tanismisti Fikriye annesi ile… Iki yila yakin zamandir hasta idi. Ameliyat olmustu bir kez, tedavisi suruyordu. Yirmi yasindaydi, universitede ogrenciydi. Bir yil dondurmustu kaydini. Civil civildi, insana yasama sevinci asiliyordu. Gozleri gulerek bakiyordu hayata. Her olaya hep olumlu yaklasiyordu. Inanilmaz derecede girisken , merhametli, becerikli, sevecen ,olgun ve ici Allah sevgisi dolu bir genc kizdi. Onunla beraber oldugunuz surece kendinizi hep rahat ve mutlu hissedebiliyordunuz. Hayret edilecek bir cekim gucu vardi onda , insanlari miknatis gibi kendine cekiyor, sonrada sevgisiyle cepecevre sariyordu…

O gunlerde kesfetti hastaligin yeniden biryerlerde nuksettigini. Fikriye annesine soyledi ama ekledi sonra “Nolur annemlere soylemeyelim hemen, doktora gidelim once bakalim ne diyecek ona gore. Onlar telase eder uzulurler falan. Sonra ben uygun bir sekilde soylerim”.. Doktorlara gidildi, yeniden operasyon yapildi… O hep canli civil civildi. “ Bunlar normal, olabilir” diyordu… Yaz donusu haberlesmeyi surdurduk Seda ile.. O tedavisini surduruyordu… Okuluna yeniden kayit yaptirmis, bir taraftan ehliyet kursuna yazilmisti.. .. Hep guzelliklerden iyiliklerden bahsediyordu konustukca.. Yasamanin guzelligini cogu insandan daha iyi biliyordu, pekcogundan daha dolu ve verimli yasiyordu. Imtahanin sirrina vakif olmustu. Fikriye annenin yanindaydi bos zamanlarinda… dernekteki diger cocuklara moral veriyor , onlar icin, dernek icin calisiyordu…
Bu arada bir kac kez daha tekrarladi hastaligi , degisik yerlerde… Birkac kez daha ameliyat gecirdi… Ama kemoterapiden sonra konustugunda bile: “biraz yorgunum o kadar gecer simdi. Allah'a cok sukur. “ diyordu. Kandilleri, bayramlari, ozel gunleri hic unutmuyor ariyordu…

Gecen yaz tatile gittigimde Annem aradi haber verdi ki Izmir’de hastaneye yatacakmis ikiz kiz kardesi ile birlikte… Doku naklini deniyeceklermis bu kez… hemen aradim telefonundan. Yine o berrak neseli ses aciti telefonu. “Ablacim geldin demek… Cok sevindim nasilsin, kizlar nasil……..” diye basladi konusmaya… “Gorusmek istiyorum, ne zaman ziyaret nasil geleyim diye sordum. Ziyretci almiyorlar pek , artik sen bir sekilde gireceksin iceri”dedi ve guldu… Atladim gittim hemen… Kapidaki gorevliye rica ettim yukari cikmama izin verdi. Ama hemsiye yakalandim tam odasinin kapisin onunde. “Ablasiyim ben dedim yurt disindaydim bir yildir gormedim.” Yuzume bakti dikkatlice “ Hadi gir iceri ama uzun kalma yaninda “ dedi… Odaya girdigimde yataginda uzanmis buldum onu. Beni gorunce dogruldu hemen. Gozlerinin ici guluyordu. Yuzu hafif sararmis ama gul gibiydi. Nasil beceriyordu boylesine canli , neseli olmayi ? Bicir bicir konusmaya basladi hemen , o akar sular gibi berrak sesiyle . Nefessiz anlatiyordu gorusmeyeli neler yaptigini…. Yandaki refakatci yataginda ikiz kardesi Sena uyuyordu. Yorgun gorunuyordu… Ona seslendi :“.. kalk artik bak ablam geldi… seni gorende hasta sanicak hadi kalk!” Sonra muhabbete devam etti. Kiz kardesine uzuluyordu: “Ben aliskinim hastaneye ama o degil, yorgun dusuyir” diyordu… Bir ara tedavisiyle ilgili birsey soracak oldum. Rahat ve dogal bir sekilde “ Simdi doku nakli deniyecekler, Onlarda bilmiyor ise yarayacak mi , ben Turkiye’de ilk vaka sayilirmisim boyle, dunayada da cok endermis.” Dedi. Duraksadim, ne diyecegimi bilemedim.. “… oylemi ? demek unlu oldun!...” diye birseyler sacmaladim....... O, icten bir kahkaha koyuverdi :“Oyle tabi, cok unluyum bu isle ilgilenenler hep beni biliyor. Literature de gectim” dedi gulerek. Sonra ciddileserek devam etti “ Aslinda seviniyorum buna , bana cok buyuk bir gorev verilmis gibi hissediyorum kendimi , benimle birlikte ogreniyorler, kesfediyorlar, daha sonraki vakalar icin yontemler gelisiyor boylece…” dedi. Agzim acik onu seyrediyordum…. O herzamanki olumlu bakis acisi, nesesi, sevinci ile anlatiyor, anlatiyordu… Allah a sukrediyordu…. Yataginda bagdas kurmus , etrafina moral dagitiyordu… Ne kadar zaman gecti bilemedim, odanin kapisi acildi hemsire iceri girdi.. “Siz hala burdamisiniz?” diye sordu ters bir sesle.. Sedacim atildi hemen “ben birakmadim ablami cok ozlemisim” diye.. Ayrilma vaktiydi artik. Uzaktan vedalastik. “Istedigin bisey olunca hemen ara, kitap getireyimmi ?” dedim . Cunku 1.5 – 2 ay surecekti tedavisi… “Babama ismarladim getirecek… ne guzel bol bol zamanim olacak okumak icin !” dedi bu kez…

Istemeden ayrildim oradan. … Nasil bir guctu bu kizcagizi boyle dimdik ayakta tutan. Su son bir saat icinde , yillardir goremedigim, farkina varamadigim seyleri ogrenmistim Sedacigimdan. Iman gucu oyle kuvvetliydi ki o hicbirseyden yilmiyor, hic umudunu yitirmiyordu. ….Allahim sana sukurler olsun !dedim . Bana Seda ile tanisma firsati verdigin , onun vasitasi ile bana pekcok seyi farkettirdigin, beni nefsimin eline birakmadigin, karsima boyle olaylar cikardigin ve yasamin gercek gayesini gosterdigin icin….

Sedacigim hala hastanedeydi ben tatili bitirip buraya dondugumde… Ancak durum pek iyiye gitmiyordu. Annesi ile konusmustum en son. “Allah bilir, Allah ‘a emanet artik!” diyordu….

Eylulun 4 u idi. , annemden mesaj geldi. "Sedayi Bursa’ya getirdiler , hastanede simdi, durum kritik."
5 Eylul saat 10.45 mesaj:“ Canim Seda’nin yanindayim , bundan sonra yapilacak sadece dua. Allah yardimcisi olsun”
5 Eylul saat 4.57 (ikindi) mesaj: “ Canim Sedami optum, kokladim. Gozunu acamadi ama tepki verdi. Iyi ki gittim”
7 Eylul 10:56 (sabah) mesaj:“Canim Sedam Hakka yurudu .. Yolcu etmeye gidiyorum”.
7 Eylul 7:05 (aksam) mesaj:“ Ikinci evladimi da hakka ugurladim . Mekanlari cennet olsun”

Evet, Sedacigim mekanin cennet olsun.! Bana ogrettigin heresey icin, verdigin kardes sevgisi icin, etrafina sactigin isik icin, verdigin hayat dersi icin, herkese sundugun karsiliksiz sevgi icin Allah senden razi olsun. Rabbimin rahmeti uzerine olsun! Amin!

Ozden CICEK
Creative Wood Painting Lady
Dubai
www.ozdencicek.com

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Özden Çiçek,

Mailinizi büyük bir aşkla, heyecenala, gözyaşıyla okudum. Aman Ya Rabbbi, ne muhteşem bir yazı o. Şu anda o güce, o imkana sahip olsam da yeryüzündeki yedi milyar insan kardeşime bu yazıyı gönderebilsem, okutabilsem. O bir yazı değil, bir ilahi nefes. Onu bir kere okuduktan sonra ömür boyu unutmak ne mümkün. Sedacığımıza binlerce, onbinlerce, yüzbinlerce rahmeti rahman, nur içinde yatsın, mekanı cennet olsun. Bu muhteşem, bu tarif için sıfat bile bulunamayacak olağanüstü yazınız için size yerdeki kumlar sayısınca, gökteki yıldızlar sayısınca teşekkür ediyorum. Selam, sevgi ve saygıların ebedi olanını sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Onun ve Hakka Göçen Yakın Dostlarının Aziz Ruhlarına Fatihalarla.