Merhabalar sayın Sabri amca, selamlarımla.. Efendim önceki bir kaç mesajlarda da rastladım şehvete hakim olamayan arkadaşlar sorular yöneltmiş. 23 yaşındayım, aynı şeyden müzdaribim, kendimce bir karar aldım. Siz süblimasyon'dan (yani zararlı bir işi bırakıp faydalı bir işe iyice yoğunlaşmaktan) bahsetmiştiniz, benim de sevdiğim bir spor var, efendim diyorum ki tüm şehvetimi (mazur görün bu kelimeyi kullanıyorum) yaptığım spora vereceğim inşaAllah. Tamamiyle her türlü şehvetsel haramlardan böylece korunmak mümkün diye düşünüyorum. Gencim, bazen afedersiniz bir görüş etkiliyor beni, ben de buna karşı bir kalkan olarak dua yanı sıra spor yapmayı kalkan edinmeye karar verdim. görüşlerinizi alabilir miyim ? Lisanımız sürçtüyse affola
Saygılar.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Sayın “Öğrenci”
Kıymetli yavrum, sporun tek başına şehvet duygusuna engel olacağını sanmıyorum. Her gün medyada görüyoruz. Bazı meşhur futbolcular var, gerçekten güzel oynuyorlar. 90 dakika boyunca, bitmeyen bir enerjiyle koşuyorlar, birbirinden şık goller atıyorlar. Ama gece olunca soluğu fuhuş mekânlarında alıyorlar. Karıyla, kızla sabahlara kadar, çılgınlar gibi eğleniyorlar. O zaman insan diyor ki, bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu. Demek ki, yalnız spor, insanları engelleyemiyor. Ben gençlik yıllarında bu işi kültürle hallettim. Sabahlara kadar, deliler gibi okudum. Gelip görsen benim evimdeki kitaplar, değil Ankara’da, Türkiye’de hiçbir insanda yoktur. Çünkü şehvet duygusu, bedenle değil, ancak kafayla, gönülle halledilebilir. Diyeceğim bu kadar.
Selâm, sevgi ve saygı ile…
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.
Geri Dön