|
Konu : Hayat, herşeye rağmen dimdik ayakta duranlarındır.
Gönderen :
Hatice Bulut
Tarih :
11/15/2017 10:08:46 AM
.
ıktı. Eşimle cocuklarımın arasında kaldım ama pes etmedim. Ve halen hep beraberiz. Kızım evlendi, oğluma da bu iş yerini actık yani burası internet kafe, beraber işletiyoruz. Küçük kızım da üniversiteye hazırlanıyor. Ben çok mucadele ediyorum. Hem anne hem baba görevi yapıyorum. Ama kendimi artık bitmiş sanıyorum. Neyse hocam, başını ağrıtmayım, sizinle tanıştığıma cok mutluyum. Kendinize iyi bakın. Allah'a emanet olun. Saygılar. Cevab bekliyorum.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :
Kıymetli yavrum, çocuklarınla eşin arasında çıkan anlaşmazlığın sebebini yazmıyorsun. Anlaşmazlık için ortada ne sebep var? Oğluna demiyor musun “yavrum, üvey babanla neden zıt gidiyorsun? Senin baban alçak, namussuz, şerefsiz bir adamdı. Yuvasını, çocuklarını terketti, cehennem oldu gitti. Ben ikinci bir evlilik yaptım. Senin bana hayat yolunda destek olman, yardımcı olman gerekirken neden bana köstek oluyorsun? Neden hayatı bana zehir ediyorsun? Eğer üvey babanı sevmiyorsan ona asgari saygı gösteremeyeceksen o zaman evi terket, sen de baban gibi çek git”.
Eğer, bu ihtilafta kabahat eşinizdeyse, o zaman ona kendini düzeltmesini söyleyin. Kabul etmezse boşanın. Açık söyleyim bu arada kalmalardan hiç hoşlanmam. Eğer iki taraf da sürtüşmeye neden oluyorsa o zaman iki taraftan da uzaklaşın. Lütfen, hayatta aciz göstermeyin. Mertçe, yiğitçe direnin. Sonunda ölüm bile olsa. Benim görüşüm bu. Sürtüşme nedenlerini ve kabahatın kimde olduğunu yazmadığınız için ortalama olarak söyleyeceklerim bunlar. Bilmece çözer gibi ailevi meseleler halledilemez. Duruma açıklık getirin, detaylı olarak yazın, beraber çözüm arayalım. Bunun dışında yapacak bir şey kalmıyor. Yeni maillerinizi bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.
|
Geri Dön