BİRAZ NÜKTE BİRAZ GERÇEK...
VARDIR BİR HAYIR
Bir gün padişah veziriyle beraber ava çıkmışlar. Padişah tüfeğini doldururken vezir yanlışlıkla tetiğe basar ve patlayan tüfek padişahın başparmağını koparır. Padişah can havli ile bağırmaya başlar; vezir padişaha:
- Padişahım her işte bir hayır vardır der. Padişah çok sinirlenir ve :
- Ne hayrı be adam parmağımı koparttın, atın bunu zindana! der.
Vezir yine :
- Her işte bir hayır var der.
Derken aradan belli bir süre geçer ve padişah yine ava çıkar ama bir süre sonra ormanda kaybolur ve yamyamlar padişah ve adamlarını yakalar. Hepsini ayrı ayrı kazanlara koyup pişirmeye karar verirler. Ama oda ne padişahın bir parmağının olmadığını görürler. Onların inançlarında bir insanı yemek için bütün uzuvlarının tam olması gerekmektedir. Bu yüzden padişahı salıverirler. Padişah hemen vezirin yanına gider ve :
- Kusura bakma senin sayende canım kurtuldu ama ben seni zindana attım der. Bunun üzerine vezir:
- Önemli değil padişahım senin beni zindana attırmanda da bir hayır vardı der.
Padişah:
- Hayır bunun neresinde? der.
Vezir:
- Eğer siz beni zindana atmamış olsaydınız o av merasimine bende gelmiş olacaktım. Benim bütün uzuvlarım tam olduğu için şu an muhtemelen bende o kazanların içinde pişmiş ve yamyamlar tarafından afiyetle yenmiş olurdum der.
Zaman zaman olumsuz olan olaylar icin üzülürüz, kızarız.
Hatta bize yakin olanlara da o ruh halimizle pek iyi davranmayiz.
Hadiselerin arkasindaki gizli olan "HAYRI" göremeyiz, nefsimize yenik düşeriz...
"Vardır bir HAYIR" diyebilmek temennisiyle esen kalın...